god bless you

Simon komt met stralende ogen thuis vanmiddag. Hij, Isis en Bink hebben de hond van onze oude buren uitgelaten. Flossy. Flossy is een vrolijke speelse hond maar woont bij twee oude mensen die er niet meer op uit kunnen. Onze kinderen hebben het op zich genomen om met de hond te gaan wandelen zodra het kan. Ze kiezen daar zelf voor, ik heb niets gezegd.

Vanmiddag gaan ze met een bakje en een fles water met z'n drieën en Flossy naar het park. Het water is voor de hond, het is erg warm en de hond heeft niet zo'n goede conditie. Ze spelen er een uur met hond en stok.

De reden dat Simon zo vrolijk thuis komt is niet dat ze snoep hebben gehad, of het gebruikelijke pakje juice of aardbeien. Nee, de mevrouw heeft tegen de kinderen gezegd "God bless you". Dat heeft Simon diep geraakt. De rest van de middag zucht hij ervan en wacht op een wonder, want dat zal nu zeker gebeuren :-).

Daarna belt Tom uit Apollo Bay. Hij is op reis met Marie-Jose, Teun en Kees.  Hij wil ons spreken maar toch vooral Bink. Bink heeft een klein stemmetje asl hij piept " ik mis je Tom en ik heb op de paarse fiets gefietst voor het eerst en ik kan al remmen wanneer kom je weer......"

Ondertussen is hier de boel genormaliseerd. De hele administratie is gedaan, de schuur opgeruimd, de schone was in de kast. Morgen weer aan het werk. De zin moet nog komen......

een feestweek

Afgelopen week stond in het teken van familiebezoek en feesten. Cees en Mientje arriveren op donderdag een week geleden. Marie-jose, Teun en Kees op zondagochtend in all vroegte. We gaan met z'n allen naar Flinders, op het Mornington Peninsula om het 50 jarig huwelijksfeest van Cees en Mientje te vieren, en natuurlijk kerst.

Al heel lang zijn we niet bij elkaar geweest als familie. En al helemaal niet zo'n lange tijd. Maar zonder moeite gaan we verder waar we gebleven zijn en nog geen 30 seconden zijn nodig voor Kees en onze kinderen om zich helemaal thuis te voelen bij elkaar.

De enige hobbels die we ondervinden in de week is dat bijna iedereen van ons gezin en Mientje geveld worden door een agressief buikvirus waardoor we minder mobiel zijn dan gehoopt. Gelukkig is de Tom op de 50 jarige huwelijks feestdag voldoende opgeknapt om mee te gaan en is de rest op die dag nog op de been.

Ookal kan niet iedereen aan alles meedoen, toch doen we van alles. Bodyboarden, kangoeroes zoeken, wandelen, tree surfen in de enchanted maze, vers brood halen in de ouderwetse supermarkt, uit eten, bbq-en (uiteraard!), 4WD-en (ik met de kinderen), zoeken naar blue ring octopussen (niet gezien :(), aardbeien plukken, ijsjes eten. Het memoriespel dat we met zijn allen hebben gegeven aan Cees en Mientje zorgt voor de nodige hilariteit waarbij iedereen zit te juichen aan tafel bij ieder setje dat gevonden wordt. Cees en Mientje vertellen in geuren en kleuren de verhalen die bij de foto's horen van 50 jaar huwelijk.  Met kerst poppen we Christmas crackers en maken de kinderen met elkaar het toetjesbuffet.

Zie hier wat foto's :-).

het is weer de tijd van het jaar

Het is weer de tijd van het jaar. Christmas carols om in de sfeer te komen. De hele week feestjes. Eind van het jaar klassenpicnick, kaartjes, kadootjes. Vroeger maakte ik nog aardbeien met marshmellows, fruitsticks, zelfgemaakte mueslirepen voor alle klassenfeestjes. Tegenwoordig geef ik schaamteloos een zak chips mee. Die komt niet eens mee terug, terwijl de fruitsticks vaak aan het eind van de dag weggegooid konden worden. Lekker makkelijk denk ik bij mijzelf. En de kinderen zijn tevreden, die vinden chips het lekkerste dat er is.

Vorig jaar voor de Christmas Carols kregen we de schaal overgebleven fruit van naschoolse opvang mee zodat we ook een picnick hadden. Dit jaar stond er een zak nachochips en een bak met appels klaar. "Voor als we laat zouden zijn". Ik kijk de begeleidster dankbaar aan. Niet dat de kinderen interesse hebben, die willen nog even spelen. En Bud en ik kunnen het natuurlijk niet maken om tussen alle buitenstoelen en wijnkoelers een paar nacho's uit een zak te knabbelen.

Het zingen is leuk. We staan langs de kant en kijken het aan. Bink doet ook mee en staat bij Simon. Isis zingt in het koor. Tom is ondeugend ergens ver weg in de groep en snoept candycanes tot z'n tanden uit zijn mond vallen.

De zwemles wordt ervoor gemist, maar Isis en Simon vonden het het waard.

We zijn bijna in de stemming. Nu alleen nog het huis versieren............

voor, tijdens, na

De jaarlijkse circus uitvoering.

 Voor

 Tijdens

 De finale

Na!

Wij zijn heel trots!

feestelijke weken

Bink als Sint 

Met het vertrek van Sinterklaas verdween ook mijn password en kon ik niet meer bij de blog.... Zoals jullie zien is het inmiddels weer opgelost, maar dat was geen sinecure.

Vorige week Sinterklaas, door de week de laatste eindejaarsgesprekken met de leraren (iedereen is over :-)).

Gekkenhuis met werk, Bud en ik wisselen elkaar af. De een is thuis als de ander werkt en vice versa. Bud rekt de dagen uit in de avond en in het weekend, ik in de ochtend. Zo komen we er wel.

In de rij staan en vechten om een parkeerplekje bij de winkels, het weekboodschappen doen wordt er niet makkelijker op in de dagen voor kerst. Vandaag is dat dan ook niet gelukt. Gelukkig gingen we eten bij vrienden en hebben we nog toast in huis voor morgenochtend. Misschien zelfs nog wel een eitje.....

Vandaag koekjes bakken tussen 5 wasmanden met schone was. Dat is pas prioriteiten stellen;-). Naar Isis die haar eindejaars pianoconcert heeft. Tent opzetten in de tuin voor extra logeerruimte, donderdag komen Cees en Mientje :-). Nee, zij hoeven niet in de tent, maar het is een uitvalsbasis voor de jongens in de vakantie. Isis en een vriendin zijn de gelukkigen die als eersten buiten mogen kamperen. Met kaarjes, een discolamp en een film houden ze het prima uit in de tent.

Vrijdag begint de schoolvakantie :-). We zijn er aan toe.

 Sinterklaas vieren

Na afloop van het pianoconcert wordt er opgelucht ademgehaald en nog een beetje voor de lol gepingeld onder het toeziend oog van de juf.