de trui

Blijkbaar gebeurt het ons allemaal een keer in ons leven. Het wassen van een wollen trui samen met de gewone was.... Ik geloof niet dat het mij vaak is gebeurd, maar afgelopen week was het zo ver. Van maat Large naar maat 62 babymaat....... Gelukkig vond Bud het niet erg, ook al was het 1 van zijn favoriete werktruien.... Hij neemt mij mee uit eten en naar de film om de relativiteit van de dingen te laten zien.  Een trui is de tranen niet waard. En hij heeft gelijk.

Voor het eerst in twee jaar gaan we samen uit eten. Tapas in een onooglijk restaurantje waar alleen Spaans wordt gesproken en waar de tafeltjes op witte badkamer tegels staan. Maar oh zo lekker! We moeten rennen om op tijd te zijn voor Monsieur Chocolat, de film die we hebben uitgezocht voor de avond. Een prachtig verhaal. We hebben een hele leuke avond en nemen ons voor vaker iets samen te doen.

Als laatste dag van de vakantie gaat Isis naar de paarden van een vriendin van mij om te helpen. Ik neem de jongens mee naar de natuurlijke bronnen op het Mornington Peninsula voor een dag bubbelen, badderen, stomen en dompelen in koud water. Ze hebben dat nog nooit gedaan en verrassend genoeg vinden ze het heerlijk. Simon stelt zelfs voor zijn verjaardag daar te vieren zo heerlijk vindt hij het.

Het weekend is gevuld met het gebruikelijke voetbal, vriendjes, boodschappen en opruimen. De schoolvakantie is bijna voorbij, we maken de schooltassen klaar en bereiden ons voor op de volgende periode.

Maandag ruim ik op en begin ik eindelijk met de werkkamer op orde brengen. Het wordt nu toch wel eens tijd dat we alles opruimen en het huis op orde maken. Het dak is begonnen te lekken, de badkamer tegels beginnen los te laten. Werk aan de winkel.

Deze week is het 9 jaar geleden dat we in Australië zijn gearriveerd. De tijd vliegt. Van onze nieuwe buren kreeg ik vanochtend een berichtje dat ze zo blij zijn dat wij hun buren zijn geworden en een lief bedankje. Een mooi symbool voor 9 jaar proberen te integreren. Misschien begint het toch te lukken?

de hond

Stanley logeert een week bij ons. Stanley is een lieve hond. Het is een Stumpy Tail Blue Heeler, een Australische cattle dog. Super intelligent, heel beschermend, sterk en heel actief. Een werkhond en familiehond. Stanley is 3 en woont bij oudere mensen, onze vroegere buren. Isis laat hem 5 keer per week uit. Anders komt Stanley nauwelijks de tuin uit. Voor een werkhond als deze is dat afzien. Hij moet een doel in zijn leven hebben.
Stanley houdt bij de mensen de possums uit de tuin en jaagt katten weg. Maar verder heeft hij weinig te doen. Toch is hij heel lief en rustig. Het lijkt alsof hij zijn leven heeft geaccepteerd zoals het is. Hij ziet er altijd een beetje gelaten uit.

Wij hebben Stanley week uitgenodigd. Om hem een week activiteit te geven, en voor ons om te kijken of een hond in ons leven past. Werkt iedereen mee aan het uitlaten, spelen, eten geven, knuffelen en opvoeden. Ook als het regent, koud is en als ze geen zin hebben.

Het is een feest om de hond te hebben. Hij leeft op, is vrolijk en kan niet genoeg krijgen van spelen en lopen. Ik ren iedere ochtend met hem door de parken in de buurt van ons huis. Isis traint hem en wandelt voortdurend. De jongens knuffelen hem continu. 's Avonds om  uur gaat hij naar buiten en kruipt hij in zijn hondenhuisje om te slapen. Overdag past Stanley op iedereen alsof hij hier al jaren woont en een vriendje dat alsof ging boksen met Tom kreeg een hap in zijn billen als waarschuwing. Natuurlijk mag dat niet, maar het laat zien hoe de hond al binnen een paar dagen zich onderdeel van onze "kudde" voelt. 's Nachts houdt Stanley de possums uit mijn rozenstruiken. Al na drie dagen zijn er kleine jonge blaadjes te zien, en ze worden niet meteen weer verorbert door de altijd hongerige buideldiertjes in de tuin.

Morgen komen de eigenaren van Stanley op visite om te kijken hoe het gaat. Ze komen voor "morning tea", zoals dat hier heet. "Op de koffie" zeggen wij nog steeds. Ik ben aan het bakken, want we willen natuurlijk dat ze met een goed gevoel weer weggaan Misschien verhoogt het onze kansen.... Het is namelijk zo ontzettend leuk dat Stanley er is, dat we al een beetje verdrietig zijn dat hij zaterdag weer weggaat. Verdrietig voor ons en verdrietig voor Stanley. Zijn wij toe aan een hond? Ik denk het wel. Tot nu toe heeft iedereen zijn best gedaan. Stiekem hoop ik dat de mensen hem misschien kwijt willen. Als dat zo is, dan mag hij meteen komen.......

Spelen 1.

Spelen 2.

Wie is hier de baas?

We zijn aan het bakken

urban jungle

Het avontuur in de urban jungle waar wij wonen bevindt zich op iedere hoek van de straat, op loop- fiets en busafstand. Wij begeven ons niet verder dan 10km van huis om op avontuur te gaan deze twee dagen.  Isis bakt een taart die we in de tuin verorberen. We gaan naar de BMX track die twee kilometer verderop ligt en we wanen ons in het midden van het niets. We houden "The Kids Voice" grand finale thuis tijdens het vallen van de avond.
Vandaag rijden we naar het kleine lokale vliegveld met het air museum, en de speeltuin langs het hek zodat we de kleine vliegtuigen kunnen zien komen en gaan. De dagen vliegen voorbij op deze manier. De foto's spreken voor zich.

De taart van Isis

BMX - Bink

 BMX - Simon

BMX - Tom

BMX - Isis

The Kids Voice - Bink

Simon zorgt voor de live muziek en begelidt alle liedjes op de piano.

"Sign of the Times" in uitvoering.

Net echt! Met een vriendje piloot spelen.

Met de bus naar het vliegtuig....

Urban Jungle - De speeltuin aan de rand van het vliegveld. 

Teruglopen naar de auto, voetbal mee. 

We zijn nog steeds in de stad, maar het is moeilijk te geloven :-) 

vakantie

Het is wintervakantie. We hebben oppasdienst. Een hond, een huis, een kikker en 3 kippen zijn onder onze verantwoordelijkheid. Wij gaan nergens heen, de vakantie komt naar ons toe. Bud werkt en spaart zijn dagen voor later dit jaar. Wij krummelen aan.
Ik knap mijn kastje op dat ik vorige week aan straat vond. De jongens spelen op straat en maken van de eettafel een tafeltennistafel. Tom gaat mee squashen op mijn vaste squash avond en is dol enthousiast. Er worden plannen gemaakt voor footy, een film, het zwembad en een dagje naar het vliegtuigmuseum. Tom en Simon vallen allebei in bij voetbalwedtrijden waar ze mensen tekort komen. De kinderen houden hun eigen kalender bij. Iedere dag maken we het huis iets beter, iets completer. Sommige ouders worden gek van vakantie en het vermaken van hun kinderen. Ik vind het heerlijk. De kinderen vermaken mij :-).

Tafeltennis toernooi.

Mijn kastje als nieuw. 

's Ochtends vroeg in de vrieskou voetballen.

Simon tweede wedstrijd van de dag, invallen bij een jaar ouder A team.

Tom speelt squash met mijn squashpartner Paul. Oh de snelheid van de jeugd!!