pakken

Rustig aan pakken heeft voordelen. Geen stress, ge-organiseerd, spullen naar de op shop (opportunity shop = tweedehands recycle winkel), de vuilnisbak puilt niet uit. En waarschijnlijk zijn we op tijd klaar.  Het grote nadeel is dat we er continue mee bezig zijn. Pakken pakken pakken. Een gezin met zes mensen heeft nogal wat in te pakken. Het is niet te geloven. Tussendoor doen we ook leuke dingen. Bud ging gisteren met de jongens naar het cricket. Ik ging met Isis en Bink naar Brighton om te lunchen in hun lievelingscafé. 's Avonds uit eten in de stad met een collega. Leuk, maar het gevoel dat we bezig moeten zijn met verhuizen voert de boventoon. Dus vandaag maken we meters. De logeerkamer staat vol met ingepakte dozen. De kamers van Isis en Simon zijn op bedden en kleding na, leeg. De kerstboom in de woonkamer staat nog, de vraag is hoe lang.
Bud heeft twee van zijn werkpakken weggedaan waarover we ons verbaasden dat hij ze ooit pasten. Hij verdrinkt erin. Hopelijk loopt er vandaag iemand anders blij mee weg.
Mijn taak vandaag is de kast met mappen en administratie. Maar ik verkies andere klusjes en een uurtje sporten boven de mappen en papieren uit de kast. Bink heeft de i-pad weten te blokkeren en het kost wat tijd om dat op te lossen en alles opnieuw in te stellen.
Gelukkig vinden de kindjes genoeg te doen en heeft Isis een vriendin in de straat. Ze vermaken zich wel.

Ik zal blij zijn als we er klaar voor zijn. 12 januari heb ik de verhuizers besteld........
We hebben er zin in.
Eerst nog even oud en nieuw vieren. De kookboeken zijn al ingepakt, dus ik hoop dat internet uitkomst gaat bieden voor het beste oliebollenrecept.....

kerstbellen

Dat is weer eens wat anders dan kerstballen. Kerstbellen.
We hebben een heerlijke vrolijke dag. De zon schijnt, de stemming is feestelijk. Het plan is simpel. Ontbijt, spelen, taart bakken, taart eten en koffie drinken, fietsen en speeltuin, speeltuin, koken, spelletjes en chips, eten met kaarsen aan en buffet. Behalve dat ik twee dingen van de eetwensen was vergeten (echt waar!) verloopt alles zoals gehoopt. En vooral het ochtenddeel in de tuin is een nieuw avontuur waar iedereen heel lang mee zoet is. We zoeken een recept op voor bellenblaas en gaan kerstbellen blazen.
Onze kerstdag 2012.

 Sop maken.

 Het werkt!

 Iedereen heeft de smaak te pakken.

 We worden steeds beter.

 De bellen zweven nog lang rond. 

 Dan nog even fietsen met Isis en Tom. 

Het strand is verlaten, de baai ook. 

 Daar komen de anderen., die willen ook een speeltuin zien. 

 Altijd een lastig moment als we weer naar huis moeten. 

 Kerstkunst aan de muur bij de eettafel....

....en natuurlijk Christmas Crackers.

Bij ons zit het er weer op. Tot de volgende blog!

kerstkransjes

De schuim kerstkransjes zijn gebakken. We hebben gedanst. De kaarsjes zijn aan. Buiten waait het en is het warm. Binnen staan de eerste dozen gepakt in voorbereiding op de verhuizing. Maar ook de kleurige boom, kersttekeningen en kaarten. 

Morgen doen we alleen maar spelletjes. Iedereen heeft een favoriet gerecht gekozen en het meeste staat klaar voor het diner. We doen een lopend buffet met tussendoor disco op de knipperende kerstverlichting. Het is kerst. 

Wij wensen iedereen gezellige dagen. Dikke kus van ons allemaal. 

 Helaas zijn we met de kaartjes niet verder gekomen dan school......

 De tafel vandaag.

Onze boom vanavond. 

zomervakantie

Terwijl Bink uitgeput een paar uur slaapt vanochtend, maak ik snel mijn werk af achter de computer. Het ontbijt staat nog op tafel, ingedroogde havermoutpap in de bakjes. De koffie staat langzaam af te koelen in de thermosfles. De tafel is bezaaid met onafgemaakte kerstkaartjes, lintjes en chocolade bolletje die aan de kaarten moeten. Het is een chaotisch geheel. Maar het werk komt af, ik doe een spelletje met Bink als hij wakker wordt en samen gaan we om 13u de kinderen van school halen. Het is vakantie en iedereen is in opperbeste stemming. We eten snel een tosti, de kinderen kleden zich om en Dirk Scheele liedjes zingend in de auto rijden we naar mijn werk, om de kindjes te laten zien waar mijn kantoor is en wie mijn collega's zijn. Het is een succes. De enige teleurstelling is dat de trauma helicopter niet op het platform staat, en ik probeer uit te leggen dat dat juist een goed teken is. Het slaat niet aan..... Na veel "Merry Christmas", cakejes en een wandeling door het ziekenhuis is iedereen tevreden. Isis gaat naar zwemles, wij halen ijsjes zo groot als grapefruits en bakken pizza's voor het avondeten. "Nu alleen nog chocolademousse en dan zou het perfect zijn" verzucht Simon.   Om 19u is het huis stil, iedereen slaapt en is begonnen met bijkomen. Ik ga nog even naar de sportschool voor het geval ik morgen geen tijd heb. Bud wast af en hangt een was op en ploft dan op de bank.
De wereld vergaat niet. Dat hadden we ook niet verwacht.
Er is rust.
We hebben vakantie.
Zalig.
Morgen beginnen we met inpakken voor de aankomende verhuizing :-).

de kracht van een compliment

Vanavond kreeg ik een compliment. Via de mail. Van een directeur waar ik deze week wat werk voor heb gedaan.  Ik glim. Ik doe gewoon mijn werk en ik vind het heel erg leuk. En dat anderen daarmee geholpen zijn, dat vind ik nog leuker. Want daar doe ik het voor. Voor de toegevoegde waarde die ik kan leveren, samen met collega's. Want natuurlijk doe ik het niet alleen.
Ik ben uit het veld geslagen door het effect dat het compliment op mij heeft. Ik word er blij van.  Iemand vindt het goed wat ik doe. Ik kan het nauwelijks geloven.
De kracht van het compliment. Morgen vlieg ik naar werk in plaats van te lopen.
En ik had het al zo naar mijn zin....

Wat ik er van leer is dat ik ook vaker complimenten moet gaan gebruiken. Het geeft zoveel positief gevoel, het is zo effectief, dat het ongetwijfeld beter werkt dan mopperen als iets niet gaat zoals gehoopt. Meer complimenten, minder mopperen. Dat is goede voornemen. Ik begin er meteen mee in dit huishouden.

carols

Gejaagd ren ik de trein uit, spring op mijn fiets en race naar het kinderdagverblijf van Bink. Oh nee, ik had nog even geld moeten halen. Vergeten. Kunnen ze dan wel een worstje kopen op school en een blikje limonade? Ze kijken er al weken naar uit. Het lukt. Met 11 dollar redden we precies drie worstjes en twee blokjes lemonade. Een feest. En dan is het zingen. Van De Kookaburra in de Gum tree, de Rusty Holden Ute, en natuurlijk 3 white boomers. Kerstmis Ozzie style. Zoals het hoort.
Christmas Carols avond.
Op school.
In de avondzon.

Isis bedekt de oren van Bink, voor het geval het geluid te hard is. 

 Rendiergeweien zijn erg populair dit jaar. 

 Simon heeft het naar zijn zin. 

 Tom vindt het ook leuk, maar ook een beetje spannend. 

Thuis gaan meteen de kerstlampjes in de boom aan. We zijn helemaal in de stemming. 

christmas bugs

Anoplognathus pallidicollis is a relatively large beetle of the family Scarabaeidae, native to Australia. It grows up to 20 mm in length. Adults are common in the summer months, particularly aroundChristmas, resulting in the common name of Christmas beetle for the species (and also for other members of its genus).

Ik heb het even opgezocht want inderdaad weten wij dat Kerst dichterbij komt door de enorme hoeveelheden Christmas Bugs die rondvliegen en in onze tuin verblijven. Het zijn er duizenden en iedere dag komen er meer. 

Het is een welkome afwisseling om deze beestjes te bestuderen in de tuin, na een drukke week.
Een week waarin Tom zijn eerste tand wisselde en zijn diploma voor Prep heeft gehaald; Isis het maximaal aantal feestje bezoekt dat fysiek mogelijk is, waaronder een paardrijfeest en poolparty; Simon zijn hart verloor aan onze nieuwe i-pad mini;  Bink beter Engels begint te spreken dan Nederlands en al zijn kerstliedjes ook in het Russisch kan zingen;  Bud op zijn tandvlees loopt, zelfs na het vinden van een paar liter diesel (een levering van 800 liter); en ik mijn evaluatie had en mijn proeftijd van drie maanden heb doorstaan, ik mag blijven.

Met de duizenden Christmasbugs in de tuin is het de hoogste tijd dat ook wij in de kerstsfeer komen. Morgen halen we de doos met spullen tevoorschijn om te gaan versieren 

Maar nu eerst een overzicht van het leven van de Anoplognathus pallidicollis in onze tuin.

Voor we naar buiten kunnen moeten de jongens eerst losgerukt worden van de iPad.

 "Je hoeft niet bang te zijn Bink, ik ben bij je..."

 Daar zitten er een paar....

 ...en daar nog meer.....

 ...en hier moet je maar niet meer lopen op blote voeten.....

 Met een vork eropaf. 

 Durven we er een op te pakken?

Gelukt!

diesel

De auto staat stil.
Alle diesel in heel Melbourne is op. Door een enrome storm afgelopen week is een deel van de raffinaderij gesloten en zit heel Melbourne zonder diesel. Wij dus ook. Bud heeft net nog even gebeld naar een aantal tankstations. Een van de mannen gaf als antwoord dat zijn baas aan het kijken was of hij wat Diesel interstate kan krijgen. Nu pas! Nadat het al 3 dagen op is.......en het gaat nog een paar dagen duren.
Bud loopt te mopperen en te tieren. Het schema loopt in de war, zo kan hij de kinderen niet wegbrengen. Hoopvol zeg ik dat we de fiets toch hebben, maar daar neemt hij geen genoegen mee.
Op straat is het significant rustiger. Er zijn minder vrachtwagens. Niet heel veel mensen hebben last van het probleem, er zijn maar weinig personenauto's die op diesel rijden. Behalve wij dus. Maar wie had dat dan ook gedacht. Morgen verdelen we de taken. Ik breng Bink weg op de fiets, Bud loopt met de kinderen naar school.  Dan moeten we maar iets later beginnen.
Een gouden tijd voor het milieu deze paar dagen :-).

foto

Afgelopen vrijdag op het feest van mijn werk was ik de fotograaf. Dat is een prettige rol om te hebben, dan weet ik zeker dat ik er niet op kom. Foto's van mij vallen regelmatig altijd verkeerd uit. Maar nog erger is dat het zo confronterend is. Van binnen voel ik mij 25, maar als ik dan een foto zie van de buitenkant kan niets verhullen dat ik toch echt al 41 ben. Omdat ik nu toch eenmaal op de foto sta, omdat het bij het feest is waarover ik heb verteld, bij dezen. En dan ook nog met een award voor de grap, iedereen moest dit ondergaan......
En denk eraan, van binnen ben ik 25!

praktisch

Vandaag schrijf ik het wekelijkse stukje voor de milieucommissie op school. Ik heb net de uitkomsten bekeken van het online onderzoek dat we hadden opgezet. Het bestond uit 8 vragen die je kon beantwoorden, allemaal over projecten die we hebben gedaan, informatievoorziening en ideeën voor volgend jaar. Zoals dat gaat met deze dingen was de respons laag.

Ik maak een samenvatting van een aantal uitkomsten en stuur een voorstel voor het stukje tekst uit. Als antwoord krijg ik, oh leuk, maar hoe moeten we de planten in de schooltuin water geven deze zomer?
Ik ben even stil.

En dan ben ik blij met het antwoord. Het gaat helemaal niet om het plan, de uitvoering en de evaluatie. Het gaat erom of we praktische dingen kunnen doen, die direct iets opleveren. Zichtbaar, uitvoerbaar met direct resultaat. Daar houden de mensen van.

Met deze les op zak kijk ik weer anders tegen de wereld aan.
Praktisch is het toverwoord.
Ik het onderzoek helemaal niet nodig om tot die conclusie te komen. Praktisch zal het zijn volgend jaar, in alles wat we doen. En de schooltuin zal groeien en bloeien (of is dat een doel dat een plan vereist......).

Ben nu al benieuwd naar de respons op het evaluatie onderzoek aan het eind van 2013. Beter?

volmaakt

De hele dag ben ik gelukkig.

Het feest was een succes. Op het eieren lopen na dan, maar dat hoort er nu eenmaal bij ......... Het was de eerste mogelijkheid om mensen een beetje beter te leren kennen. En de ontdekking dat het hele leuke en warme persoonlijkheden zijn maakt mij zo blij. Het weer was prachtig, de mensen leuk, de muziek vrolijk, het eten heerlijk, het toetje (waar ik voor verantwoordelijk was) gelukt. Alle zenuwen voor niets. Ik voel mij helemaal op mijn plek. 

Ik ga weg als het feest nog in volle gang is en de wijn wel ver, maar nog niet helemaal op is. Ik heb genoten. 

De zaterdag verloopt vrolijk. Ik sta er van versteld hoe mijn humeur en gevoel van vrolijkheid overslaat op de rest.  's middags krijgen we vrienden op bezoek die we al tijden niet hebben gezien. De tijd vliegt, we praten en praten terwijl de kindjes spelen en de tuin onveilig maken.  Dat het eten niet perfect was voorbereid geeft niets. Ik begin te leren dat het niet allemaal perfect hoeft te zijn om het gezellig te hebben. Het is zelfs makkelijker. Met z'n allen maken we eten, dekken we tafel en terwijl de temperatuur daalt van 38 graden naar 18 terwijl we zitten te eten, en er een storm opsteekt waardoor de bloemen van tafel vliegen, voelen we ons jong en blij. 

Het bezoek vertrekt, de kindjes rollen in bed en Bud en ik werken een enorme berg afwas weg. De rest van de avond luisteren we naar favoriete muzieknummers. En verder niets. 

Mijn favoriete nummer van deze avond : Snowpatrol met "Chasing Cars" en de Pixies "Where is my mind", dat van Bud moet nog komen vertelt hij net. Ben benieuwd wat het wordt.

Wij zijn volmaakt gelukkig.  

sinterklaas

Al dagen zijn we er druk mee. Sinterklaas komt ook in Australië, ieder jaar weer. De kindjes kijken er erg naar uit, wij ook. We bakken pepernoten en voor het eerst sinds we in Australië zijn ga ik niet op school bakken. Er is niemand meer op kleuterschool en op de crèche mag het niet vanwege strenge regels over eten bereiden. Niet getreurd, mijn collega's hebben er wel oren naar. En zo komt het dat ik dinsdagavond na het sporten nog tot laat in de avond pepernoten sta te bakken. Het hele huis ruikt ernaar.
Woensdag halen we vroeg de kinderen op van school. Ik race naar huis om de muziek aan te zetten en de tafel klaar te maken, Bud haalt de kindjes op van naschoolse opvang en de crèche.
Redelijk op tijd zitten we allemaal bij elkaar en dan wordt er keihard op de deur gebonkt. Onze Australische buurvrouw heeft strikte instructies en die voert ze tot in de puntje uit. Pepernoten strooien, en zakken kado's wegzetten. De kindjes zijn helemaal onthand. Ze kunnen het nauwelijks geloven.
Het uitpakken is het hoogtepunt van de avond. Bink loopt met een kinderbasgitaar op zijn buik te headbangen door de kamer, Simon breekt bijna zijn nek op zijn skateboard, Isis kan niet kiezen of ze vast in Black Beauty wil lezen of toch nog bij tafel wil blijven.  En Tom wil alle kado's tegelijk.
Het is erg gezellig maar eindigt in tranen. Iedereen is moe, natuurlijk is er geen tijd meer op met het nieuwe Wii spel te spelen. Simon is overstuur omdat het feest maar zo kort was en hij weer 365 dagen moet wachten.....Bink ligt inmiddels op zijn gitaar op de bank terwijl ik nog gedichten aan het voorlezen ben. Sinterklaas in het midden van de week doen we niet meer, vieren natuurlijk wel.
Vandaag is iedereen helemaal blij en speelt met zijn spullen. We lezen de prachtige gedichten nog een keer en snoepen een pepernoot uit de pot. Het was weer fijn om in gedachten bij iedereen in de buurt te zijn. En Sint, die mag volgend jaar alleen in het weekend komen.

Morgen meteen richting kerst, want dan heb ik kerstfeest met mijn werk..............

 Sinterklaaspapier maken

 Buiten bloeien de rozen

 Op tafel.

 Paard van Sint heeft zich verstopt. 

 Uitpakken!

De gitaar van Bink

voorbereiding voor kerst

In de sporstschool
Marit "Hi how are ye?" tegen de vader van een kindje uit de klas van Tom. "are ye training for something special?" De vader "Yeah, getting fit for drinking beer with Christmas...."