Rustig aan pakken heeft voordelen. Geen stress, ge-organiseerd, spullen naar de op shop (opportunity shop = tweedehands recycle winkel), de vuilnisbak puilt niet uit. En waarschijnlijk zijn we op tijd klaar. Het grote nadeel is dat we er continue mee bezig zijn. Pakken pakken pakken. Een gezin met zes mensen heeft nogal wat in te pakken. Het is niet te geloven. Tussendoor doen we ook leuke dingen. Bud ging gisteren met de jongens naar het cricket. Ik ging met Isis en Bink naar Brighton om te lunchen in hun lievelingscafé. 's Avonds uit eten in de stad met een collega. Leuk, maar het gevoel dat we bezig moeten zijn met verhuizen voert de boventoon. Dus vandaag maken we meters. De logeerkamer staat vol met ingepakte dozen. De kamers van Isis en Simon zijn op bedden en kleding na, leeg. De kerstboom in de woonkamer staat nog, de vraag is hoe lang.
Bud heeft twee van zijn werkpakken weggedaan waarover we ons verbaasden dat hij ze ooit pasten. Hij verdrinkt erin. Hopelijk loopt er vandaag iemand anders blij mee weg.
Mijn taak vandaag is de kast met mappen en administratie. Maar ik verkies andere klusjes en een uurtje sporten boven de mappen en papieren uit de kast. Bink heeft de i-pad weten te blokkeren en het kost wat tijd om dat op te lossen en alles opnieuw in te stellen.
Gelukkig vinden de kindjes genoeg te doen en heeft Isis een vriendin in de straat. Ze vermaken zich wel.
Ik zal blij zijn als we er klaar voor zijn. 12 januari heb ik de verhuizers besteld........
We hebben er zin in.
Eerst nog even oud en nieuw vieren. De kookboeken zijn al ingepakt, dus ik hoop dat internet uitkomst gaat bieden voor het beste oliebollenrecept.....