De weken vliegen voorbij. We zijn begonnen met wat meer te slapen en oh wat is dat lekker. Vroeg naar bed door de week zodat we wat meer puf hebben. Zalig. Ik ben weer beginnen met sproten, dat was echt nodig. Enorme spierpijn na de eerste keer in maanden op de cross-trainer. Van nauwelijks inspanning.....Oeps. Eigenlijk moet bewegen als laatste van de lijst geschrapt worden, maar bij mij is het als eerste eraf gevallen toen het te druk werd. Dat gaat veranderen.
Vrijdag heb ik de dag gebruikt voor schooldingen. Op gesprek voor Tom die enorm verbeterd is in zijn gedrag op school. Daarna met Tom mee naar schoolzwemmen, dat ze gedurende twee weken iedere dag doen. De kinderen zijn zo goed in zwemmen! Het is echt leuk om te kijken hoe ze als kleine vissen door het water snellen. De meester van Tom kopt een koffie voor mij, zo blij is hij dat het goed gaat met Tom. Het is zijn eerste jaar als meester en ik denk dat het ook voor hem een overwinning is.
We snakken allemaal naar buitenlucht en met de eerste zonnestraal afgelopen zondag akken we de rugzakken, een picnic en flessen water en rijden we naar de Werribee Gorge om een wandeling te doen. Het is prachtig en avontuurlijk. We doen er 5 uur over en komen helemaal opgefrist en vol energie terug. Tom en Simon hebben gevraagd welke wandeling we volgende keer doen zo leuk vonden ze het. Het zal niet makkelijk zijn om weer een wandeling te vinden die aan iedereens eisen voldoet. Water, een rivierstrandje, klimmen en dalen, stenen gooien in de rivier in de diepte, lezen over de oudheid van het gebied en de ijstijd. Op standby staan voor het geval er iemand van de rots in het water valt.......
Grensverleggend en heerlijk.
Vandaag was weer ouderwets maandag. Een vriendin van ons heeft als verrassing eten bij de deur gezet. Dus het is een makkelijke avond, dat mag vaker gebeuren (ookal heeft Simon mij erop aangesproken dat wij ook wel eens wat vaker iets terug moeten doen voor andere mensen). En gelijk heeft hij........
