grampians

The Grampians. The secret recipe for feeling whole again. Family, a few hikes through the National Park, a peaceful farm stay at the sheep shearers quarters close to Dunkeld, lots of family love, a cuddle with my parents and a good glass of wine to feel good again. I feel as new. We all do.

Een heerlijk weekend in de Grampians afgelopen weekend. Het was zo leuk om Karin en Rene weer te zien! De schapenhond komt langs met een kudde schapen, de bergen zijn zichtbaar inde achtegrond. We zien 4 slagen, twee lowland Copperheads en 2 Eastern Brown Snakes.

De Quarters zijn heerlijk, we stappen terug in de tijd, wel met elektrische dekens!

We wandelen, maken een tocht door het National Park en gaan naar Manja shelter voor de Aboriginal tekeningen. 

Het is warm, mooi en gezellig. 

Wat een heerlijk weekend was dat, en zondagavond viel het niet mee om weer in het gareel te komen. 

Vandaag komen Karin en Rene terug van hun reis. Ze slapen een paar nachtjes bij ons. Gezellig!

darwin en thuis

Aan het begin van afgelopen week moet ik voor een paar dagen naar Darwin voor mijn werk. Van Melbourne naar Darwin is ruim 4 uur vliegen en zoals altijd als ik op reis ben stroomt het bloed wat sneller door mijn vaten. Ik geniet van het uitzicht vanuit het vliegtuig, we vliegen dwars over Australië en ik krijg niet genoeg van het uitzicht. 

Darwin is tropisch en heet. Omdat ik er op zondag aankom, en het congres pas op maandag begint heb ik een halve dag om de toerist uit te hangen. Darwin ruikt naar gedroogde pittige bladeren en Frangipane bloemen.  Ik maak een wandeling door het oude deel van Darwin waar niet veel gelopen wordt, langs de standen en langs de Northern Territory Art Gallery. Veel verder kom ik niet omdat ik geen hoed op heb en inmiddels al aardig aan het verbranden ben. Zoveel zon zijn wij niet gewend. 

Darwin is heel klein en een stad vol contrasten. Rijk en arm, prachtige huizen en armoedige appartementen, mooie stranden maar vol met afval. Er wonen veel Aboriginal mensen hier, ze hebben het niet makkelijk. Werkeloosheid is hoog, drankmisbruik ook. 

Omdat dit congres in de "Top North" is, gaan veel praatjes over Aboriginal health en hoe wij, als opleiders van artsen, meer gezondheidszorg naar de afgelegen gebieden kunnen brengen. De cijfers over de gezondheid van de Aboriginals in afgelegen plaatsen zijn schokkend. Kindersterfte, infecties, hart- en vaat ziekten, diabetes. Gemiddeld worden mannen 63, vrouwen iets ouder.....

Het is in Darwin een andere wereld en ik ben geïntrigeerd door de problematiek. Wat zou ik hier graag een steentje bij willen dragen! De congresdagen vliegen voorbij, en op de avond van het grote gala ga ik alweer naar huis. Gala's zijn niet echt iets voor mijn, bovendien wacht er thuis een enorme berg werk.... Het was echt heerlijk om er even uit te zijn, maar ook heerlijk om weer thuis te komen. 

Vrijdag krijg ik eindelijk mijn brug, dus ik kan weer lachen. De rest van de dag krummel ik bij huis met Bink, we hebben het heel gezellig samen en omdat hij over 2 maanden ook naar school gaat geniet ik extra van de tijd die we samen hebben. We gaan uiteraard naar pianoles, maar Bink wil veel liever zijn Aboriginal music sticks laten zien die ik voor hem heb meegenomen uit Darwin. Sinds hij die heeft gehad hebben ze zijn handen niet meer verlaten.

Dit weekend staat in het teken van Cricket. Alweer! De jongens winnen een wedstrijd en Tom blijkt een waanzinnig talent te zijn met het "bowlen" van de bal. Als hij gooit raakt hij bijna altijd de wicket, gaat de tegenstander uit en verdient hij veel punten. Hij is trots en er ook een beetje verlegen over. Ze zijn nog maar 10 minuten thuis van de wedstrijd of ze vertrekken alweer om naar een wedstrijd te gaan kijken waarin de beroemde cricketer Shane Warne speelt. Ik had nog nooit van de goede man gehoord, maar in Australië is hij een legende. Hij is naar de lagere school geweest waar onze kinderen opzitten en heeft ook bij dezelfde club gespeeld als waar de jongens spelen. Ze komen om 6.30pm thuis met handtekeningen en een stralende lach. 

Ik ga met Bink naar Ikea voor een groot bed, eindelijk. Bink loopt naast zijn schoenen van trots. Ik vind het leuk om naar Ikea te gaan, ik voel mij heel Europees en thuis in de winkel. Isis gaat naar een feestje en de bioscoop. Ze wordt groot. 

Vandaag blijven we allemaal thuis, op de voetbaltraining na. We hebben televisieban en i-pad ban en dat zorgt voor een hele gezellige dag. De kinderen bakken en versieren koekjes, verplanten de jonge wortels naar grote bakken, tekenen, schilderen en doen hun huiswerk. We picknicken in de tuin en doen wetenschappelijke experimenten aan de tafel op de porch. 

Karin en Rene maken het fantastisch, iedere dag lezen we de kleurige verhalen van hun avonturen, ik zal er deze week eentje posten :-). Op dit moment zitten ze op Kangaroo Island.

Het was een beetje een rare week, maar na vandaag zitten we weer helemaal in het normale ritme. Helemaal fijn. 

 Een oude ongebruikte trap in Darwin, gele bloemblaadjes, die ze je in Melbourne niet veel

Mindil Beach, met buizerds

NT art gallery, Aboriginal Moderne kunst

 Ik ben niet de enige wandelaar

 Traditionele bouwstijl, zo tropisch!

Zonsopgang vanaf Stokes Pier

 Simon met een handtekening van Shane Warne op zijn pet.

 Experimenten aan tafel

Koekjes bakken en versieren,  helaas konden we alleen de kerstvormpjes vinden, maar een kniesoor die daar op let ;-)

cricket

Veel Australischer kan het bijna niet. Het cricket seizoen is begonnen en Tom en Simon zijn er voor het eerst bij. Vanochtend hebben ze hun eerste wedstrijd gespeeld. Natuurlijk waren wij de enigen niet niet hadden begrepen dat ze ook een witte broek moesten hebben.....maar behalve dat hebben de jongens de tijd van hun leven gehad. De taal die iedereen spreekt is voor mij onbegrijpelijk, maar de jongens snappen waar het over gaat, en Bud ook dus ik laat ze met een gerust hart achter bij het veld. 

De witte broeken zijn aangeschaft voor volgende week, Bud zal ook een pet moeten hebben, en  ik zal mij in de regels moeten gaan verdiepen.....volgende week moeten wij de score bijhouden op het veld. 

Ookal moet ik toegeven, dat terwijl Simon en Tom ballen bowlen, wickets keepen en overs slaan, ben ik stiekem liever thuis om met Bink de tuin water te geven en met Isis naar circusschool te rijden, en zelfs de weekboodschappen te doen.......

5!

Wat kan ik nog meer zeggen.....
Gefeliciteerd lieve Bink.
Een maantaart.
Slingers.
Een feesthoed.
Smarties op school.
Spaghetti en kinderchampagne.
Vijf!

volle maan en zomer

De week begint met een belofte van een "super moon" dus neem ik Karin en Rene mee naar Mordialloc om de maan te zien opkomen. Helaas is het zo bewolkt dat we de maan niet zien totdat we weer thuis zijn en hij hoog en droog aan de hemel staat. 

Karin en Rene draaien het huishouden en nemen de kinderen mee van film naar koffie naar boodschappen naar trein naar bus naar strand. Simon krijgt dansles van Karin en geen van de kinderen krijgt de passen onder de knie. 

Karin ik en Isis gaan een avond naar de stad. We eten op straat in een van de bekende laneways van Melbourne. Het is gezellig en ik ben een beetje ontroerd om daar met z'n drietjes te zitten. Het plan was dat Karin en Isis samen zouden gaan, maar als ik bij de kaartverkoop vraag of er nog een kaartje beschikbaar is kan ik nog een stoel krijgen. Leuk!!

De musical is prachtig en wordt gehouden in een van de oude theaters van de stad, het Regent Theatre. Het is prachtig, we worden ondergedompeld in muziek, kleur en een prachtig verhaal over goed en kwaad. De kostuums zijn schitterend, ik kan het echt aanraden. Ook het publiek is interessant. Links van mij zit een Europese tourist die uit het theater gezet wordt omdat hij naar twee waarschuwingen nog steeds probeert een foto te maken. Rechts van mij zit een vrouw die aan het einde van de voorstelling opstaat en probeert de hele zaal aan het staan te krijgen. Ze is zo ondersteboven van de voorstelling dat ze moet huilen van frustratie dat niet iedereen een staande ovatie geeft. . 

Vrijdag vertrekken Karin en Rene naar Perth. Ik breng ze weg samen met Bink. Vrijdag is een vrije dag vanwege de Grand Final, een belangrijke footy wedstrijd in Melbourne. De weg is rustig, het vliegveld vol met supporters uit Perth die hun club komen aanmoedigen. Karin en Rene zijn echt aan vakantie toe. Natuurlijk missen we ze, maar het is ook een fijn idee dat ze nu eindelijk even helemaal niets hoeven. Ze hebben er echt zin in. 

Vrijdag breekt ook eindelijk de zomer aan. Drie dagen met 30 graden en meer. We weten niet wat ons overkomt en zijn meteen in goede doen. We geven de barbie een grote beurt, het seizoen is geopend en vrijdag avond hebben we onze eerste echt BBQ en weten we aan de buitentafel. 

En het seizoen is vandaag officieel geopend met een ontbijt aan het strand en de Slip 'n Slide in de tuin. 

Karin legt Simon de danspassen uit

Tom op de slip ' slide

Bink