Op donderdag ben ik niet thuis, het is een lange werkdag en ik zie Cees en Mientje dan ook niet. Gelukkig is Bud nog vrij en wordt de eesrte dag een succes. We zijn altijd onder de indruk van de vitaliteit van Cees en Mientje, zo'n lange reis gaat je tch niet in de koude kleren zittten. Maar het lijkt ze niet te deren. Pim Pam Pet, Yatzee, Pesten, alles wordt uit de kast gehaald en de kinderen halen alle spelletjestijd in, die ze door het hele jaar tekort komen.
Op vrijdag ben ik eindelijk vrij. We gaan er een vakantiedag van maken. Om 8u 's ochtends haal ik de familie op, picnic achterin de auto, Simon en Isis met hun paardrij-outfit aan, Tom en Bink in verwachting van een leuke dag. We gaan naar het Mornington Peninsula.
Het is heerlijk, zoals altijd. De zon schijnt, de kinderen zijn vrolijk en blij, en Cees en Mientje ook. De vriendin van ISis gaat ook paardrijden, ze zien er zo vrolijk uit. Als we de ruiters hebben afgezet wil ik moeiteloos in 1 keer naar Red Hill rijden waar een leuk cafe is in de heuvels, en een kleine artgallery. Maar van mijn gidstalenten blijkt niet veel aanwezig te zijn, en voor ik het weet zijn we in Flinders, aan de andere kant van het Peninsula. Wij zijn dol op Flinders, de koffie is er beter ;-), en het is er minder druk, dus daar aan de koffie en taart voor een goed begin van de dag. We rijden naar de Ashcombe Maze, een prachtige doolhof tuin, om te zoeken naar Kabouters en Elfjes. Tom is volhardend, en als Cees, Mientje en Bink het allang hebben opgegeven gaan Tom en ik nog een keer langs alle bomen om de laatste ontbrekende elf te vinden. Met succes! We zijn trots, en om even samen met Tom iets te doen was echt een kadootje.
We gaan aardbeien plukken op de aardbeien boerderij, samen met honderden anderen. Eigenlijk zijn we dat niet gewend, maar het is zomervakantie en er zijn meer mensen op stap, net als wij. We laten ons niet kisten, plukken twee kilo aardbeien en wurmen ons dat weer een weg naar buiten. Ik denk dat ik het volgende seizoen mijn eigen aardbeien tuin aanleg ;-). Ik moet wel zeggen dat het echt heel leuk was om te doen, en dat de aardbeien verrukkelijk waren. En zijn, want gelukkig zijn ze nog niet op.
Aan het eind van de middag halen we de ruiters weer op, en rijden via Mornington en een picnic in het park weer terug naar de stad. Alwaar we iedereen direct kunnen afvoeren naar bed. Een heerlijke dag!
En nu is het weekend. Van alle normale karweitjes komt niet veel en 's middags ga ik met ISis en Bink naar mijn werk om het puin van de afgelopen week op te ruimen. All rotzooi van een week training van de eerstejaars artsen in opleiding stond in mijn kantoor. Bink zijn taak was om alle deueren open te doen met mijn toegangskaart en om alle snij-setten (niet de mesjes!) keurig in grote mappen te doen. Isis moest een inventaris maken van alle overgebleven materialen van de diverse klinische workshops. Heel gezellig zitten we met z'n drieen te tellen, te sorteren en te filen. Na twee uur mogen ze als beloning in de onderwijszaal een film kijken. terwijl ik de laatste zooi wegwerk. Heerlijk. En zo fijn om het met elkaar te doen. Nu kan ik maandag weer normaal aan de slag.
Als we aan het begin van de avond thuiskomen voelt het echt als weekend. We trekken een fles wijn open, ik maak met Tom sorbetijs van alle aardbeien, we eten om de grote tafel voor het eerst met z'n allen en we zijn helemaal tevreden. Het voelt al niet meer als visite, maar gewoon als een beetje groter gezin :-)
