Met het landen in Melbourne landden wij op "aarde". We zijn verhuisd! We nemen deel aan een ander leven. En toch hetzelfde, want ook hier sta je boodschappen te doen en viel een van de kindjes van een trapje bij het huis en sta je te troosten. En draai je een was. En baal je als de afwasmachine nog brakker is dan de oude studentenfiets die we afgelopen zaterdag naar de stort hebben gebracht. Moesten we vanochtend de vuilnisbak binnenhalen. Tegelijkertijd is het genieten van de nieuwe omgeving, de aardige mensen, de kleine dingen die we toegestopt krijgen als we zeggen dat we net zijn aangekomen en van plan zijn nog heel lang te blijven. De kinderen die vandaag alweer thuis zijn op hun nieuwe plek, buiten spelen alsof het nooit anders was. St Kilda Road, een van de hoofdwegen het stadcentrum uit, in de spits, de foto spreekt voor zich.
Vandaag was een bijkomdag en zelfs al hebben we weinig gedaan, het was een feest van ontdekkingen. Een echte citroenboom in de tuin "Mam het is een echte citroen hoor, zo'n boom bestaat echt";, de angstaanjagende "hookturn", godzijdank met gebruiksaanwijzing; "vintage cheddar", brrrr; "Victoria Bitter" met schroefdop; onze openhaard die we wel graag aan zouden willen doen met de zuidpoolwind en regen van vandaag maar volgens de gebruiksaanwijzing een "health hazard" voor de buren blijkt te zijn; dat we in een extreem "critical water shortage" periode zitten en dus maar 1X per week mogen douchen; dat we dachten dat we de "dryer" gebuikten maar dat door ontbrekende afvoerslang het washok nu een sauna blijkt te zijn.
Leuk joh, emigreren......
