licht

Photography is something I really enjoy doing. I took a few lessons over the past year, to understand the art of photography a little bit better. I like taking photo's because it captures memories. It makes me and others see the world differently sometimes. In one of my first lessons I was taught to "follow the light". It is now a running joke in our household, every time I pick up the camera someone will ask me where the light is going……Yesterday I was on Rye Back Beach and we visited the toilet blocks. It was so clean in there. And the light so beautiful….I had to take this photo. I have to thank my teacher for making me understand the beauty of light, even in unexpected places like this.

aandacht

Je ziet het aan de gezichten. Aandacht doet wonderen. En terug naar school ook ;-).
Het is Anzac day vandaag, we herdenken de gevallen slachtoffers in oorlogen. Cees en Mientje zijn gisteren naar de school geweest om naar de voordrachten te luisteren en de muziek. The last Post. Lest we forget…..

Vandaag gaat Bud met iedereen naar het Lunapark. Ik blijf thuis om duizend dingen te doen. Maar ik doe helemaal niets. Ik zit in het gras buiten, met een boek en koffie in mijn favorietje kopje. Ik mijmer. Dat past bij een dag als Anzac day. Het is stil op straat. Het is stil in mijn hoofd.

De stilte duurt niet lang. De kinderen doen circus en muziek in de tuin. Ik wandel met Simon naar het restaurant waar we uit eten gaan vanavond. We kijken naar treinen onderweg. We eten een meter pizza, doen woordspelletjes en maken driedimensionale figuren op het papieren tafelkleed. Opa Cees eet zelfs een stuk knoflookbrood, hij moet het wel heel erg naar zijn zin hebben, want knoflook, daar blijft hij meestal ver bij uit de buurt!

Terwijl de enorme vleermuizen spookachtig door de straten vliegen wandelen we terug. Het is donker. Het is het einde van de dag.Vroeg naar bed. Iedereen is moe. De gezichten zijn ontspannen. Van zon, plezier, pizza en aandacht.

pasen

Een weekend erop uit. Pasen aan een meer. Heel makkelijk. We huren een huisje, huren een auto, pakken een tas. En daar gaan we.

Slappe koffie onderweg in een oud winkeltje dat sinds 1890 nauwelijks is aangepast. Het staat te koop, mijn handen jeuken. De houten muren zijn hier en daar nog beslagen met het oude aluminium uit de tijd van de goudzoekers. Er staat zelfs een stoffig spinnenwiel in een hoekje weggedrukt. De ambachtelijke honing is uitverkocht, maar ik kan wel een zelfgebreide alpaca trui kopen. Ik sla vriendelijk het aanbod af. Als ik had geweten hoe koud het in de bergen is had ik direct toegeslagen….

Half Melbourne gaat richting Mansfield blijkt nu. We rijden in kolonne over de tweebaansweg naar onze bestemming. Regelmatig gestopt door vrijwilligers die geld ophalen voor de Good Friday Appeal. En o wee als je niets geeft. Ik geef een keer, ik weet niet eens waar ze geld voor inzamelen. En het staat ook nergens aangegeven……

Het huis staat op een heuvel en kijkt uit over Lake Eildon. Er is een ping pong tafel. De kachel doet het. De waterman brengt water, de houtman het hout. Bud haalt een zak hot cross buns bij de bakker. Dat zijn kleine paasbolletjes. Het feest kan beginnen. We liggen om 9uur in bed. Moe.

Zaterdag rijden we naar Mount Stirling, we gaan een wandeling doen in Mount Buffalo National Park. Het is prachtig, maar omdat het alleen maar lopen door het bos is wordt er hier en daar gemopperd. We nemen ook nog de verkeerde weg. Dat valt niet in goede aarde bij het jonge volk. Maar als we alle paddestoelen hebben geteld, prachtige wandelstokken van red gum hebben gemaakt en kabouters hebben gezocht bij de waterval gaat het weer goed. Fris met rode wangen en koud komen we terug. Ons humeur kan niet meer verpest worden, behalve misschien door de salt en vinegar rijst crackers. Oeps, verkeerde keuze. We gaan koffie drinken in Mansfield waar we aansluiten in de rijen mensen., en parkeren tussen bemodderde 4WD's. Het is helemaal vol. Het wordt koffie en cake in het park. Ook leuk. En dan gauw naar huis, met drinkbaar water uit de supermarkt en zakken met bevroren ovenfrietjes. In al het lekkere eten heeft niemand zin. Fish en chips moet er op het menu.

Zondag gaan we naar het skidorp op Mount Buller. Ijzig is het er. En ook druk. Er is een Easter Egg Hunt maar de jongens in hun korte broeken vinden het echt te koud m bij 4 graden paaseieren te zoeken. Koffie dus maar weer. En warm worden. Dan wandelen. Het standbeeld aaien van een cowboy te paard en de poten van een reuzeneland. Een eland?? Ja echt waar!

Terug naar Mansfield. Het lukt om koffie te drinken en een verlate lunch te eten. Het is 3 uur. Bij onze familie weet je maar nooit wanneer je weer iets te eten krijgt. Dus iedere keer als je iets voorgezet wordt moet je zorgen dat je voor de volgende paar uren energie binnenkrijgt. Je weet nooit welke berg je moet beklimmen, hoe lang het duurt en of er misschien nog een detour naar een afgelegen waterval gemaakt moet worden om die ene bijzondere Kingfisher te kunnen zien.. Zondag niet. We gaan naar huis. Chips en borrel en Bud en ik gaan nog een toer maken. Een beetje met de auto door de afgelegen gebieden. Natuur opsnuiven.

En dan moeten we alweer terug naar de stad. Het is maandag. De kinderen huilen. Slaan elkaar even de hersens in. Dat hoort er ook bij, het is niet allemaal rozengeur en maneschijn. Helemaal als de chocola verdeeld moet worden en blijkt dat de iPods niet zijn opgeladen. Daar had niemand het hele weekend aan gedacht. We hadden het hele weekend ook geen internet. Dat is voor een keer heerlijk!
We rijden opnieuw door de oude plaats Yae en stoppen bij dezelfde plek voor koffie. Nu drinken we het op bij het oude station en de speeltuin. We voelen ons alweer een beetje thuis. Ook de kinderen die we met geen mogelijkheid meer de auto in krijgen.

Thuis. De was. De auto terugbrengen. Nog even voetbalsokken voor Simon halen. Op de valreep. Boodschappen voor de week. Voorbereiden voor school.

Een heerlijk weekend. Nu weer terug naar normaal. Ook weer fijn. Maar steeds als we terugkomen in de stad, net zoals na iedere tocht, mis ik de uitgestrektheid en eenzaamheid van het landschap.

wijn

Bijna nooit drink ik wijn.

Maar nu had ik twee flessen Pinot Noir gekocht. Om samen met Cees af en toe een glaasje te kunnen drinken. Eigenlijk heb ik geen verstand van wijn. Maar oh, wat smaakte dit goed!

Fles 1 - Een Pinot Noir uit 2003, Roaring Meg, Nieuw Zeeland
Fles 2 - Een Pinot Noir uit 2002, Red Hill Estate, Mornington Peninsula, Australië

Als je een fles tegenkomt, proberen!

Fijne Pasen.
xM

43

Mijn verjaardag.

Zingen op bed
Zelfgemaakte kado's en een kopje koffie
Kado's en enveloppen van ver weg
Blij

Ochtendritueel.

Mee kinderen naar vakantiekamp
Muziek luisteren met Bud in de auto
Bud bezoekt mijn kantoor
Uitzwaaien als hij op de tram stap.

Computer opstarten.

Werken
Werken
Koffie en taart, de dokters zingen
Werken

Terug met de auto.

Kinderen ophalen
Praten over de prachtige rode maan van gisteren
Thuiskomen in een huis vol slingers
Een glaasje wijn

Koken.

Pizza's maken, Bink rolt de tomatensaus met de deegroller uit
Bud belt uit de trein, kan ik hem ophalen, Bink rijdt mee
Pizza's op de nieuwe BBQ, verbrand
Tranen prikken achter mijn ogen

Afruimen.

Ei bakken voor de mensen die nog honger hebben
Feesttoetje
Plakkerige Merengues
Gelukkig is de slagroom met mascarpone eetbaar

Avondritueel.

Laat
Moe
Iedereen slaapt in 5 minuten
Ik probeer internet weer aan de praat te krijgen

Een blog.

Mailtjes en tekstjes lezen
Dank jullie wel
Het was een fijne verjaardag
Snel voorbij

43.

jarig

Een feest….bij de Sandy :-)

vanzelf

Een klein wonder vanavond. Het is 8pm. Het s stil in huis. Cees, Mientje, Bud en ik zitten aan tafel na te praten terwijl we denken dat de kinderen zich klaarmaken voor  bed. Het is wel erg stil….. Stilte is meestal geen goed teken. Dus zuchtend sta ik op, wat zijn ze aan het uitspoken. Zeep op de badkamervloer, op de i-pods onder de dekens, de muren aan het beschilderen, poppenkleren aan het knippen uit t-shirts, kappertje spelen met de tondeuse, parfum sprayen op de vloerbedekking, make up schilderen voor een avondje uit??

Nee.

Het is donker in de slaapkamers.

Simon ligt met kleren aan in bed te snurken. Tom slaapt ook. Bink ook. En Isis ernaast.
Geen gepoetste tanden. Twee van de vier in pijama. Het volkje is moe. Het was een heerlijk weekend.

We kopen eindelijk een echt Aussie barbie. Het is gedaan met de houtskolen…..weer een beetje meer geïntegreerd. Het kost Cees en Bud 7 uur om hem in elkaar te zetten. De worstjes smaken extra lekker.

De huisbaas bezoekt ons vandaag. We hebben lekkage gehad en hij komt dat bekijken. Ik verzwijg dat we met 9 mensen in het huis slapen. Een vriendin van Isis en Cees en Mientje als gasten. De huisbaas is niet de makkelijkste en hij kijkt met afgrijzen naar hoe we het huis hebben ingericht. De formele eetkamer is een zit/ werkkamer. De officiële woonkamer (lounge) is een gedeelde slaapkamer. Op het terras staat de nieuwe mega barbie. Ik stuur als een haas een sms naar Bud die met zijn vader en twee kinderen naar de stort is. "Blijf nog even weg!" Gelukkig hadden we de eerste inspectie afgelopen week en afgezien van het feit dat ik de wasbak niet goed genoeg had gedroogd waren we "goedgekeurd". De hordeur waar Tom doorheen was gelopen hadden we even verstopt achter het gordijn….. en de wandelende takken stonden zolang in de auto. Huisdieren zijn uit den boze in dit huis.

Morgen is Bud jarig. De slingers hangen. Tot ontzetting van iedereen ben ik er niet aan toe gekomen een taart te bakken……Morgen misschien. En het kado? Een kus met een strik van mij dit jaar :-).  Ik heb hem alleen nog niet ingepakt.

En zo eindigen wij het weekend.

Mientje kookt met Bink

 24 uur per dag spelletjes! 

 Ik neem Bink even mee voor een wandeling langs het strand. 

 En natuurlijk, de BBQ!

3 dagen regen

Wachten op de trein in de regen

Drie dagen regen. Dat is natuurlijk niet waar het bezoek op zit te wachten. Maar wij zijn blij want we hadden al weken geen spat regen gezien. De kinderen knutselen, lezen, rusten. Het is is opgeruimd en fris. Iedere avond als ik thuiskom weet ik niet wat ik zie. Heerlijk.

Er is ook meer tijd om leuke dingen te doen. Gekke dingen, gewoon voor de lol. Bijvoorbeeld enge gezichten wedstrijden in het bad……en de winnaar is……

goed!

Cees en Mientje zijn er! Het huis is vol gelach, plezier, kado's, knuffels en inhalen van schade. Er verandert niets. En dat is iedere keer weer een verademing. En een fijne verrassing.

voorberereiding

Terwijl Bink en een vriendje boodschappen doen op de markt drink ik een koffie met een vriendin. Dit is het goede leven :-).

Bink en een vriendje met de boodschappenkar

De dag staat in het teken van het bezoek dat morgen komt. Cees en Mientje (de ouders van Bus) komen een maand logeren. De kamer van Simon wordt gereorganiseerd. Opgeruimd, bed anders neergezet, opgemaakt met volwassen lakens. Simon gaat bij Tom op de kamer slapen. In het bed van Tom. Tom verhuist naar het bed van Bink. Bink verhuisd naar het bed van Isis. En Isis blijft in haar eigen bed. Het is een beetje passen en meten, maar we denken dat het kan.

Het bed van Isis is vandaag opgemaakt voor twee :-)

Voor het eerst komen de kinderen zelf uit school gelopen vandaag. Ik ben zo trots! Ze hebben een bloem meegenomen. Voor mij. Een roze hibiscus. Ik glim.

Hibiscus

En de auto moest naar de garage. Toen ik hem bracht en mijn fiets uitlaadde werd ik aangekeken alsof ik er niets te zoeken had. Ik denk dat het komt omdat ze dachten dat ik met dingen kwam die binnen de garantie opgelost zouden moeten worden. Ik zag Jeff de verkoper al met grote stappen aankomen lopen, inplaats van de aardige Tony van de werkplaats waar ik meestal zaken mee doe. Wat mij nog nooit hier is gebeurd, gebeurde vanochtend. Ik kreeg de onaardige en minderwaardige behandeling.
 Ik vertel wat er aan de hand is en Jeff de verkoper zegt mij recht in mijn gezicht dat ik mij niet zo moet concentreren op geluiden die de auto maakt. Het is allemaal normaal. Het is dom om deze auto met eerder auto's of andere modellen te vergelijken. Deze auto is namelijk anders, en hij vraag mij of ik dat begrijp! Als ik hem de achterklep open en dicht laat doen om te laten zien hoe moeilijk dat gaat zegt hij ook dat dat normaal is. Mijn argumenten dat we al jaren een zelfde soort auto hebben gereden, en dat deze bij aankoop geen enkel probleem had, maakt hem niet uit. Ik mag deze auto niet vergelijken met "oudere modelletjes", de deur, dat hoort, dat is het hydraulische mechanisme dat er voor zorgt dat de deur niet vanzelf dichtvalt. Verbijsterd kijk ik hem aan. Daar wordt ik stil van…..
Na een proefrit met hem achter het stuur zeg hem dat ik toch wil dat er een expert naar kijkt en dat ik het graag hoor wanneer het klaar is. Dan fiets ik met trillende handen van boosheid naar huis. Woedend dat hij mij niet serieus neemt.

Aan het eind van de middag worden Bink en ik opgehaald door Frank, de vriendelijke chauffeur van de garage. Hij houdt voor de autodeuren voor ons open open en hij rijdt ons als koningen naar de garage waar onze auto inmiddels glimmend en gerepareerd staat te wachten. Jeff is in geen velden of wegen te bekennen. De aardige Tony biedt zijn excuses aan voor het gedrag van Jeff. En ik ben niet meer boos. En zo kan ik als een haas de wandelende takken op school gaan ophalen die de komende twee weken ook komen logeren.

De auto rijdt weer als een zonnetje. De kinderen hebben vakantie. Er zijn bloemen in huis. Er komt gezellig bezoek. En twee jonge Magpies stofzuigen voor mij onder de eettafel…...Een goed begin van het weekend.

rage

De laatste trend hier is "Loom". Elastiekjes aan elkaar knopen. Kennen jullie het al?

"Starbust" armand die Simon vandaag maakte.