de lente in een nieuwe tuin

Verhuizen heeft heel veel leuke kanten. Een daarvan is voor het eerst de lente in een nieuwe tuin. Dit weekend werd onze tuin wakker.  Overal zijn verassingen verstopt. Van de honderden bijen in een bloemige boom, tot fresia's in alle kleuren, bloesem en roze struikjes. De was ruikt naar bloesem en naar zon.

We hebben het eerste de zonnebrand weer tevoorschijn gehaald (UV index was alweer 5!) en gegeten in het gras.

Fijn!

boekenweek

Iedere dag wat anders. Maandag computerdag. Dinsdag klarinetdag, huiswerkdag en voetbaltrainingdag. Woensdag kookdag en koordag. Donderdag, een activiteitvrije dag! En vrijdag pianodag en zwemdag.
En alsof het niet genoeg is gaan alle activiteiten gepaard met extra activiteiten.
Problemen in het voetbalteam? Ouders komen naar de training voor een gesprek met de trainer, het team, de ouders en de coach over de code of conduct. Klarinetrietjes op? Gauw na werk langs de muziekwinkel. Huiswerk niet geprint? Nog even snel alles naar de juf mailen.
Tussen het klaarleggen van het geld voor de vaderdagmarkt, het invullen van de formulieren voor excursies en het vinden van het pianoboek om te kunnen oefenen, zoeken we kleren bij elkaar voor de boekenweekverkleeddag. Isis gaat als het meisje uit het verhaal van Hans Brink. Het schort dat ze aan heeft groeit al 5 jaar met haar mee :-).
Tom gaat als tovenaar zonder cape. Hij houdt niet zo van poespas. Simon als voetballer, hij houdt meer van echte dingen en niet van nadoen... Bink heeft morgen zijn verkleeddag en hij gaat als Wally.  Bink is een pietje precies. Helaas hebben we geen rood met wit gestreept Wally t-shirt, alleen wit met groen gestreept. "Wally's shirt zit soms in de was" vertellen we Bink, dan draagt hij het liefste groen gestreept.....

Tussen alle grote en kleine avonturen aan het thuisfront gaan en komen Bud en ik naar werk. Ik heb besloten dat ik blijf waar ik nu zit en heb een nieuw contract en er een paar mensen bij gekregen. Dat was de voorwaarde die ik heb gesteld. Want dag en nacht werken kan ik niet volhouden. En het gezin ook niet. Gelukkig willen ze mij graag houden, dus mag ik mijn wensenlijstje vervullen.  Bovendien mag ik een fotoproject op mijn werk doen, en zo heb ik dan zelfs nog tijd voor mijn hobby :-).

Maar nu terug naar de tuin vanochtend vroeg. Het is tenslotte boekenweek. En verkleeddag.

Isis en Tom. 

thee zetten

Als er door de week niet veel tijd is voor gezellige dingen, moet dat soms in het weekend goedgemaakt worden.

Bink zet thee in de tuin met zijn kabouterservies en bedient ons allemaal. De jongens vinden echt alles leuk. De ene dag liggen ze te luieren met hun boeken, kopje thee en iets lekkers. De volgende dag zijn ze vol in touw in het Enchanted Maze op het Mornington Peninsula, waar je tegenwoordig kan "tree surfen".

Het "tree surfen" is een voorproefje op het huwelijksfeest van de ouders van Bud in december, als we een week gaan vieren met allemaal leuke dingen. Natuurlijk moeten al die leuke dingen eerst onderzocht worden ;-). Gelukkig mogen volwassen ook vanaf de grond meekijken....Dat is in ieder geval voor mij, en ik denk ook voor de ouders van Bud een hele leuke optie :-).

 In de tuin

 Tussen de boomtoppen door

 In het "spring maze" 

 Voorjaar!

 Plezier voor twee

 Prinses van opzij

Simon 

Bink in de knoop

radio

Melbourne is weer uitgeroepen tot de meest leefbare stad in de wereld. Het is fijn dat we weten dat we in een leefbare stad wonen. Voor zover we dat nog niet wisten... Ik moet zeggen het is een plezierige stad om in te wonen. Wij zijn er heel tevreden mee. En echt niet alleen omdat de koffie er goed is.

In schril contrast met dat nieuws bereikt ons het verdrietige nieuws dat een kindje op het kinderdagverblijf van Bink plotseling is overleden aan een streptokokken A infectie. 's Ochtend speelde hij nog op het strand. 's Avonds was hij er niet meer. Dat dat kan gebeuren in deze tijd, in deze stad is ongelooflijk.

We zijn extra blij dat het bij ons zo goed gaat. De kinderen zijn blij en gaan snel vooruit in hun ontwikkeling. Het is ongelooflijk om te zien hoe hard het gaat met allemaal. Ik heb een dag geruild met werk om mee te kunnen gaan op een schoolexcursie naar een radiostation. Met de klas van Isis naar de stad om een radioprogramma te maken. De kinderen van deze tijd zijn zo snel met alles. In 90 minuten maken 23 kinderen met elkaar een radioprogramma van 20 minuten. Discussieonderwerpen mogen ze zelf kiezen, als het meer iets is met communicatie. Er zijn vier groepen en vier gesprekken over de meest uiteenlopende gesprekken. Ze doen een interview over de "most embarrassing moments with your parents" (When my mum licks her finger to rub off some dirt from my face, in public)", een tweede groep spreekt over de "worst smells in your life" (probably my own breath..)  een derde over "why facebook took over instagram and the impact on messaging" (now they control all our personal information) en de laatste over "telephone addiction" (selfies, facebook, snapchat).

Niet alleen de onderwerpen, de humor en de serieuze aanpak vind ik ongelooflijk. Maar vooral het samenwerken, het schijven van de scripts, de productie, regie en bedienen van de knoppen in het tot stand brengen van iets wat deze tienjarigen nog nooit eerder hebben gedaan is bijzonder. Ik heb vertrouwen en deze jonge slimme mensen die mede de toekomst bepalen als ik later oud, grijs en moe op mijn stoel naar buiten zit te kijken.....

Vandaag sluiten we de week af met fish en chips op het strand. Het is de eerste warme dag geweest in lange tijd. Zonnig, 20 graden, er zijn veel mensen op straat. De zonsondergang is prachtig. Het is weekend. Ik vind dat we het verdiend hebben na een intensieve week.

Op de roltrap bij het station.

 The house of SYN - waar de radioprogramma's worden gemaakt.

Isis spreekt een intro in.

De tunnel voor de trein terug

13 jaar

Morgen zijn Bud en ik 13 jaar getrouwd. Niet dat we daar eindeloos bij stilstaan. Net als bij vaderdag en moederdag en andere speciale dagen, vinden wij dat het iedere dag een trouwdag moet zijn. En daar streven we ook naar. Maar toch willen we dit jaar iets anders. We willen gewoon een paar uurtjes samen. 

Een goede vriend van ons komt oppassen. En wij gaan naar het Heide Museum of Modern Art. Om onze zinnen te verzetten. Een andere kijk op de wereld. Samen. De kinderen gunnen ons dat. Zo lief!

We hebben een heerlijke middag. De kunst is mooi, de architectuur waar het tentoongesteld wordt ook. De mensen die er komen zijn artistiek. Het cafe zit overvol. 

We komen bij. We hebben het cafe niet nodig. We praten over niets. Lachen om onbegrepen kunst.  We lopen hand in hand door het park bij het museum. Volmaakt stil. Volmaakt tevreden. Een paar uur voor onszelf. Een feest. 

ja, lente!

Met een verkouden neus verzet Bink zich met hand en tand als hij naar school moet vanochtend. Hij heeft geen zin. Niemand eigenlijk. Het is prachtig weer. Koud. Overal beginnen de bloemen te bloeien. Het is tijd voor de tuin, het strand, een zonnetje op onze huid. Ik geef Bink groot gelijk terwijl ik hem met zachte hand naar de auto leidt.

Het is een goede dag. In het ziekenhuiswinkeltje wint iemand 6000 dollar in de lotto. Op de gang waar ik werk haalt iemand spontaan een koffie voor mij. Ik loop tussen een paar vergaderingen in een rondje in het park. En dan op tijd naar huis. De mensen in de trein zijn vrolijk. Voor de verandering zit niet iedereen met een koptelefoon op. Er wort zelfs gesproken in de trein.

Als we teruglopen ruiken we aan de bloemen die we tegenkomen. Het wordt lente. Niet alleen de positiviteit van de dag, maar vooral de bloeiende bomen in de straat zijn het bewijs.

aussie humor

Toen we vanochtend de deuren naar buiten openzetten was de dag goed. De boom met bloemtjes die achterin onze tuin staat bloeit vandaag voor het eerst en de zoete geur komt meteen binnen. Het voorjaar komt eraan! Wat een goed begin van de dag.

Ik moet naar en presentatie in de stad en ga daardoor wat later dan normaal weg. Thuis zit ik in alle rust even achter de computer om wat werk te doen, met een glas koffie en de klassieke muziek op de achtergrond. 

Als we vanavond allemaal thuiskomen zijn de bloemen dicht. Maar overal in de straat hangt de lucht van voorjaar. Het normale avondritueel, eten, lezen, naar bed brengen van de kindjes. Dan komt Bud thuis en gaat meteen bij de telvisie zitten. Dat is ongebruikelijk.

Hij meldt mij dat er een nieuwe serie begint die hij graag wil zien. 

Met de vuile afwas nog in mijn handen ga ik op de bank naast hem zitten. Ik kijk bijna nooit televisie, maar dit wil ik ook wel even zien. Het is het halve uur waard. In lange tijd heb ik niet zo hard gelachen als vanavond om deze serie over Australische politiek en publiciteit. 

Ik weet niet of jullie het kunnen ontvangen maar als het kan, kijk dan even voor een blikje puur Australie. De serie heet "Utopia", en je kan het zien op iView (googelen op internet). Ik hoop dat er geen restricties zijn op iView als je vanuit Europa kijkt. 

 

thuis

Een warm weekend thuis. Er komen vriendjes en vriendinnen over de vloer. Buiten stormt en waait het. Binnen zijn wij warm en vrolijk. Ik heb zelfs de naaimachine gebruikt. Mijn moeder kan trots op mij zijn ;-).

Wij zijn ons bewust van hoe goed wij het hebben. Kennen jullie HONY (Humans Of New York). De fotograaf reist op dit moment door Irak en geeft een kijkje achter de schermen van de mensen die daar leven. We hebben het er met de kinderen over.

Die vragen zich af waarom we niet wat aardiger met elkaar kunnen zijn in de wereld. We beginnen bij onszelf.

Aardig zijn voor elkaar.

Goed gelukt. :)

even pauze

Natuurlijk had ik jullie even moeten informeren. Dat is nu een beetje laat.
Ik heb twee weken pauze genomen. Van een aantal dingen.

Twee weken zijn omgevlogen.

Maar vandaag ben ik vrij. Echt helemaal vrij.

Bink en ik zijn koffie gaan drinken. De mevrouw van het cafe vraagt ons hoe de rest van onze dag eruit ziet. Ik vertel haar dat we helemaal niets doen. Alleen maar wat we leuk vinden. En een beetje stofzuigen en wassen.

Vandaag ben ik weer terug op de blog. Morgen weer met verhalen.

Resultaat van de dag. Oudercommissie deelname opgezegd. Wieden in de tuin. Een plantje gekocht. En een kopje koffie gedronken. En hallo gezegd bij een vriendin.

Zie hier het resultaat.
:-)