radio

Melbourne is weer uitgeroepen tot de meest leefbare stad in de wereld. Het is fijn dat we weten dat we in een leefbare stad wonen. Voor zover we dat nog niet wisten... Ik moet zeggen het is een plezierige stad om in te wonen. Wij zijn er heel tevreden mee. En echt niet alleen omdat de koffie er goed is.

In schril contrast met dat nieuws bereikt ons het verdrietige nieuws dat een kindje op het kinderdagverblijf van Bink plotseling is overleden aan een streptokokken A infectie. 's Ochtend speelde hij nog op het strand. 's Avonds was hij er niet meer. Dat dat kan gebeuren in deze tijd, in deze stad is ongelooflijk.

We zijn extra blij dat het bij ons zo goed gaat. De kinderen zijn blij en gaan snel vooruit in hun ontwikkeling. Het is ongelooflijk om te zien hoe hard het gaat met allemaal. Ik heb een dag geruild met werk om mee te kunnen gaan op een schoolexcursie naar een radiostation. Met de klas van Isis naar de stad om een radioprogramma te maken. De kinderen van deze tijd zijn zo snel met alles. In 90 minuten maken 23 kinderen met elkaar een radioprogramma van 20 minuten. Discussieonderwerpen mogen ze zelf kiezen, als het meer iets is met communicatie. Er zijn vier groepen en vier gesprekken over de meest uiteenlopende gesprekken. Ze doen een interview over de "most embarrassing moments with your parents" (When my mum licks her finger to rub off some dirt from my face, in public)", een tweede groep spreekt over de "worst smells in your life" (probably my own breath..)  een derde over "why facebook took over instagram and the impact on messaging" (now they control all our personal information) en de laatste over "telephone addiction" (selfies, facebook, snapchat).

Niet alleen de onderwerpen, de humor en de serieuze aanpak vind ik ongelooflijk. Maar vooral het samenwerken, het schijven van de scripts, de productie, regie en bedienen van de knoppen in het tot stand brengen van iets wat deze tienjarigen nog nooit eerder hebben gedaan is bijzonder. Ik heb vertrouwen en deze jonge slimme mensen die mede de toekomst bepalen als ik later oud, grijs en moe op mijn stoel naar buiten zit te kijken.....

Vandaag sluiten we de week af met fish en chips op het strand. Het is de eerste warme dag geweest in lange tijd. Zonnig, 20 graden, er zijn veel mensen op straat. De zonsondergang is prachtig. Het is weekend. Ik vind dat we het verdiend hebben na een intensieve week.

Op de roltrap bij het station.

 The house of SYN - waar de radioprogramma's worden gemaakt.

Isis spreekt een intro in.

De tunnel voor de trein terug