zondag 23 november 2014

sinterklaas bij 30 graden

Het blijft wennen, als we de pepernoten bij 30 graden naast de pioenrozen zetten, de bloemen van het seizoen. Maar we zijn in de stemming, en de schoenen zijn al een keer gezet, en zelfs gevuld!

Het is een rustig weekend, ik ben vrijdag mijn telefoon op mijn werk vergeten in alle haast, en heb geen tijd gehad om hem op te halen.... Dus ongestoord gaan het het weekend door. Isis en ik beginnen met de weekboodschappen bij de mall waar de kerstdrukte is begonnen. We vechten ons in en uit en zijn trots maar moe. We besluiten dat we damen het record "shoppen" hebben gebroken en dat het een grappig gezicht moet zijn geweest. Wij rennend door de supermarkt voor de boodschappen. Daarna door de gangen van de mall op zoek naar twee items die we moesten hebben en die zich ongeveer een kilometer uit elkaar bevinden. We rennen en zweten, het is warm en bedompt tussen alle mensen. Isis is maar 5minuten te laat op circusschool, het is dan pas 11 uur en we hebben de buit binnen.

's Middags bak ik met de jongens pepernoten. Mijn zo lang zuinig opgespaarde kruidenmix uit Nederland was over de houdbaarheidsdatum en dus staan Bink en ik zelf cardamom, kruidnagel, witte peper, nootmuskaat, gember en kaneel te mixen dat het een lieve lust is.

De pepernoten lukken. We maken grappen over de oven, en of we die nog wel zullen gebruiken. De makelaar was niet tevreden over hoe ik de oven schoonmaak. Ok, ik ben het met haar eens, het kan beter. Maar als zij komt op een doordeweekse dag, bij een gezin van vier kinderen en werkende ouders, en waar de oven continue gebruikt wordt als belangrijkste kookmethode, dan kan het niet perfect zijn. Dus chagrijnig zeg ik dat ze volgende week terug mag komen om de oven op nieuw te inspecteren en of ze dan ook meteen het wegrottende houtwerk van de voorporch wil repareren....... Ze komt niet volgende week. Zo!

Vandaag neem ik de kinderen mee naar een paarden evenement in de stad. We gaan heen als Nederlanders, en komen terug als Ozzies. Allevier kopen ze een Australische hoed gemaakt van kangoeroeleer...... Wat moet ik daar nu van denken ;-).  Het was een hele leuke dag. En nu willen ze allemaal ook een paard en verhuizen. Want een paard in de stad dat kan niet. Niet in Melbourne tenminste.

Morgen weer aan de slag, topdrukte in deze tijd van het jaar.