een oude vriendschap

Een vriendin van Inne, mijn zus, is bij ons op bezoek. Door Inne ken ik haar al jaren, en in een ver verleden reisden wij samen met een rugzak door Azie om Inne op te zoeken die toen op wereldreis was. Het is bijzonder om iemand al zo lang te kennen, iemand die teruggaat tot de tijd dat we nog thuis woonden en op onze paarden door het bos galoppeerden.
Kristine is bioloog en doet onderzoek naar hittestress in schapen die vanuit Perth naar het Midden Oosten worden getransporteerd, en naar mogelijkheden om de kwaliteit vanleven te verbeteren. Kristine is niet zomaar de eerste de beste. Een vrouw van de wereld en superslim. Ze kent Perth en West Australie op haar duimpje, maar in Melbourne is ze nog nooit geweest. Met z'n allen willen we heel graag dat ze onder de indruk is van de omgeving hier, en dat ze een leuke tijd heeft.
Donderdagnacht  komt ze aan en ik haal haar op. Het is de budgetvlucht  dus ik moet even zoeken waar ze aankomt. Het vliegveld om deze tijd is fascinerend. Een sterk verlichte aankomsthal, drie kofferbanden waar ook ik makkelijk een koffer af zou kunnen halen, een donker gesloten cafe. Drie vluchten komen vlak na elkaar aan. Sydney, vol met trendy mensen, Cairns, vol met tropisch geklede informele Australiers en vakantiegangers, en dan Perth, met keurige mensen en nette kapsels. Wat  een verschil in passagiers. In de Perth vlucht zit Kristine, stralend en vrolijk en al van verre zwaaiend.
Het wordt een korte nacht :).
Ik breek mijn hoofd over wat we gaan doen, er zoveel om te kiezen, en er moet indruk gemaakt worden. Ik gok op de Lyrebirds, een soort fazant met pluimen die ieder geluid kan nadoen dat het ooit heeft gehoord. Het is vroeg in de lente en ze zijn nu op hun actiefst. We rijden naar het semi droge regenenwoud in de Dandenongs, een sprookjesbos met boomvarens en reuzebomen. Het is er ongooflijk mooi, maar ook nat en modderig. Van de mooie sportieve loopschoenen is binnen de kortste tijd niets meer de bekennen....maar het is het waard. We horen hem al van verre zingen in een medly van vogelgeluiden en kwakende kikkers. Dit zijn echt ongelooflijke vogels. Als we hem ook zien, in vol ornaat met staartpluimen trots wapperend kan onze dag niet meer stuk. Dag 1 is geslaagd, de Lyrebird gespot.
Om dat te overtreffen, of minstens even indrukwekkend te maken moet ik goed polsen wat de verwachtingen zijn. "Ik wil zien waar jij van houdt" luidt de opdracht van vandaag. Ik ga bij mijzelf te rade en besef dat ik van heel veel dingen houd. Ik kies uiteindelijk voor de Prahran Market en een wandeling langs de rotsen van het lokale strand waar wij 200 meter vandaan wonen. Het is een heerlijke dag. De markt prachtig zoals altijd met kleurige groenten en fruit, noten, broden. Op het grote bord staat dat venkel, asperges, rode bieten en boerenkool in seizoen zijn. We kopen ze allemaal. De vleesmarkt laat ik aan Kristine over, die spontaan met lamsbouten voor de bbq aankomt. Ze legt er wel bij uit dat de lammetjes in Australie een heerlijk leven hebben ("hadden"denk ik erbij maar zeg het gelukkig niet...). Thuis zetten we alles in de koelkast en gaan wandelen. We lopen een eind over bet strand en beklimmen de kliffen van Red Bluff. Ik was bijna vergeten hoe mooi het hier is, en hoe stil. Weer thuis trekken we een fles Pinot Noir open en koken we een feestmaal op de bbq.
Aan tafel vertellen de kinderen alles over hun sporten, school, vrienden en computerspellen. Het klikt. Het is warm en gezellig.
Een oude vriendschap blijft altijd bestaan, ongeacht de tijd die ertussen zit dat je elkaar spreekt. En aan tafel zie ik nieuwe vriendschappen ontstaan. En zelfs de wetenschap komt nog even aan bod als Simon de werking van een zelfgemaakte lavalamp laat zien.
Morgen gaan we op zoek naar een Blue Ringed octopus in een rotspoel in het Mushroom reef op het
Mornington Peninsula. Helaas kan de ranger er niet stiekem eentje voor ons uitzetten....