De kinderen sluipen door het huis en kijken af en toe of hij al klaar is, zodat ze de muziek aan kunnen zetten. Tom, die altijd als eerste op is van de kinderen, brengt de verse kopjes thee.
Vanavond om 10pm is de laatste vergadering, dan moet ook Azië inbellen. Dat is de lastigste tijd voor het bellen. Geen kopjes thee, het huis is stil, iedereen op 1 oor, de possums scharrelend op het dak.
De virtuele wereld maakt het mogelijk dat iedereen wereldwijd überhaupt bij elkaar kan komen. En Bud hoeft niet dagen van huis te zijn me reizen. Ik vind het wel gezellig een kantoor aan huis. Helemaal omdat we nog steeds een beetje aan het kamperen zijn in de werkkamer. De lampen hangen nog niet en we hebben nog geen werktafel. Maar met een oplaadbaar lampje en de kampeertafel komen we een heel eind. Nog een voordeel van de virtuele wereld, niemand ziet hoe hij er bij zit!
Vanochtend 6.30am, onze held.
