De jongens komen thuis uit school en hebben maar een wens. Het strand. Smekend kijken ze mij aan. Isis is allang vertrokken met vriendin en hond en zelfverdiende centjes voor een ijsje. Gelukkig is Bink met een vriendje mee naar huis, die doet niet mee in de discussie.
De moeder van een vriendje van Tom belt en vraag wat ik er van vindt als ze op de fiets naar het strand gaan. Flitsen van mijn jeugd schieten door mijn hoofd. Curacao, thuiskomen uit school, surfplank op de auto binden en zwemmen in de baai. Paradijs.
Ik bedenkt mij geen tel. Natuurlijk mogen ze gaan. Met het advies dat ze op elkaar en hun vrienden moeten passen, niet van de pier mogen springen, hun handdoek in hun tas moeten doen en niet om hun nek mogen hangen pakken ze hun rugzakjes. Vriendjes arriveren in een tel, op de fiets. Ik geef ze allemaal 5 dollar zodat ze bij de kiosk patatjes mogen halen en laat ze dan gaan.
Ik denk dat dit een herinnering wordt waar ze later nog aan zullen denken. De eerste keer dat ze zelf naar het strand gingen. Ik denk dat er nog heel veel keren zullen volgen :-).
Daar gaan ze
Het buureendje :-)
