zondag 12 november 2017

stanley

Terugkomen van een fantastische reis valt nooit mee. Dagzeggen tegen familie nog minder.  De weken rijden zich aaneen in een stroomversnelling. Ik ploeter om evenwicht te brengen in werk, de dagelijkse bezigheden met het gezin, de wekelijkse wandeling met een snel achteruitgaande Audrey, en de normaliteit van het leven.

Normaal is goed, we willen niet anders, maar het is aanpoten. Mijn baan is ongelooflijk leuk, nieuw, inspirerend, maar omdat het allemaal nieuw is, is het ook zwaar. De mensen werken anders, ik moet alles leren over meteorologie en de luchtvaartindustrie, en over het werken bij de overheid. De ongeschreven regels, maar ook vooral de geschreven. Het is geen sinecure.....
Ik heb het gevoel een verschil te kunnen maken, op werk, maar ook voor de industrie, en dat is bijzonder en geeft veel positieve energie.

Thuis zit de vaart erin. De jongens zijn alledrie volledig in de ban van het cricket, het seizoen draait op volle toeren. Gisteren vertelde de jongens grappen die ze op het veld vertellen tegen de bowlers of batters van de tegenpartij zeggen om ze af te leiden (dat mag bij cricket blijkbaar....).

  • "More leaves than on a tree"  - als een slagman de bal heel hard wil slaan maar mist, en dat een paar keer....
  • "More ducks than fit the pond" - een duck als als je met de eerste bal in je eerste over uitgaat
  • "More dots than on an Aboriginal painting" - een "dot" bal is een bal die geslagen wordt maar waar geen punt mee wordt gescoord
We lachen zo hard dat we van onze stoelen vallen. Letterlijk. 

Het hoogtepunt deze week is dat we een nieuwe huisgenoot hebben gekregen. De eigenaren van Stanley hebben eindelijk de knoop doorgehakt. Ze willen hem niet meer en hopen dat wij hem willen hebben. Woensdag bellen ze mij. Donderdag woont Stanley al bij ons. We zijn heel gelukkig met deze wending. En de meest gelukkige is Stanley. Als een hond kon stralen, dan deed hij het. Hij is vrolijk, checkt voortdurend waar we allemaal zijn en wil ons bij elkaar houden. Stanley is een Australische werkhond en "rounding" zit hem in het bloed. Hij is slim en zou heel erg van bewegen moeten houden. Hij is echter zo onfit, dat het bewegen er nog een beetje bij inschiet. Twee korte en een langere wandeling per dag houdt hij net vol..... Stanley slaapt buiten en houdt onze tuin vrij van possums en andere dieren. Heel belangrijk want in de week nadat we terug zijn gekomen van vakantie hebben Karin en Rene een prachtige moestuin gebouwd achterin de tuin. Die staat vol met planten en kruiden, en daar zijn possums dol op. Trots heb ik het net van de tuin afgehaald vanmiddag, want met Stanley in de buurt komt er geen dier mee in de buurt en zijn de tomaten en paprikas weer veilig. 

Het gaat goed in ons huis. We zijn compleet met Stanley, hebben (bijna) groenten uit eigen tuin en nu nog een bank om op te zitten en een picknick tafel buiten en dan denk ik dat we gesettled zijn in ons nieuwe huis. 

Tot snel!

Vanavond eten we buiten aan ons kampeertafeltje.

Honden als Stanley zijn eigenlijk geen schoothonden........met hun dingobloed en krachtige kaken.

Stanley

Tom checkt de moestuin waar zijn zelfgeplante watermeloenplantjes het al goed doen.