De meeste mensen hier gaan bij het minste of geringste richting de huisarts. Dat gaat ook makkelijk want als je belt kan je meestal binnen een paar uur terecht. En als het echt urgent is kan je direkt komen.
Ik wacht meestal een tijdje. Kijk of er echt iets aan de hand is. Een beetje koorts op zijn tijd kan geen kwaad. Of een loopneus.
Nu was Tom ziek. Al een paar dagen. Vandaag ben ik toch maar naar de huisarts gegaan. Het duurt te lang. En inderdaad, de huisarts was blij hem te zien.
Een fixe bacteriele keelontsteking. Een Strep Throat noemen ze dat hier. De huisarts was verbaasd dat ik niet al eerder was gekomen en dat Tom niet meer had gehuild. Ik legde uit dat Tom nauwelijks piept. Er moet echt wat zijn voor hij begint te klagen. En zelfs nu klaagde hij nauwelijks terwijl zijn keel zo dik is dat hij nauwelijks kan slikken en zijn hoofd zo zeer dat hij het nauwelijks kan draaien. Het wordt snel opgelost. Een antibioticumkuurtje en 24 uur rust in huis. Want het is vreselik besmettelijk..........we zullen zien hoe het de rest van de familie vergaat :-). En ik zal voortaan iets eerder naar de huisarts gaan als er iets is.
Nu zit Tom lekker op de bank met een kopje kamillethee in zijn lievelingskopje. Televisie aan. Rust. Buiten regent het. Binnen hebben wij het allemaal onder controle.