waar is mijn fotokabel!

Al een paar dagen verheug ik mij erop. Allemaal nieuwe foto's waar leuke verhalen bij horen. Ik ben al een heel eind met opschonen van andere foto's dus er is ook weer plek om foto's te laden. En nu, op het moment supreme, kan ik mijn fotokabel niet vinden. De kabel die ik gebruik om alles van mijn camera te halen en op de laptop te zetten.

Er zijn een aantal dingen heilig in dit huis. Natuurlijk mag er niemand aan het gezin komen. Dat is vanzelfsprekend. Maar o wee als iemand aan de haal gaat met mijn camera, of de fotokabel. Dan heeft die iemand een probleem.

Ik heb dus nu een probleem. Hij ligt niet in het fotokabelvakje in mijn la. Hij ligt niet naast de laptop. Hij ligt niet onder het buro en ook niet tussen de spinnenwebben tussen mijn ladenkastje (die van het fotokabelvakje) en de muur. Iedereen wil ik de schuld geven. Maar de schuldige ben ik. Er is in dit huis geen hond die waagt alleen al naar de fotospullen te kijken, laat staan iets weg te maken. Zelfs de grijpgrage vingertjes van Bink zijn al getrained. Op het moment dat hij zijn hand uitsteekt naar het ladenkastje roept hij om het hardst "NEE"! En dan opent hij hem toch snel. Maar dan heeft hij zichzelf al verraden en komen Tom, Isis, Simon en ik aangerend. "Je komt toch niet aan de la, Bink?"......

Nu wacht de buurvrouw die vandaag samen met mij en de kindjes voor het eerst met haar 10 maanden oude baby ging fietsen op haar foto's met haar kleine engel bengelend achterop de fiets. Het schooltje van Tom wacht op een fotoalbum van hun zwemdag afgelopen dinsdag. Bink zijn eerste stappen achter de poppenwandelwagen van Isis kan ik jullie niet laten zien. En ook niet de woeste coupe van Isis na het verwijderen van de vlechtjes. Maar het ergste is dat ik al heel snel een fotoshoot moet doen voor iemand die uit Melbourne vertrekt. Ik maak een fotoboek over een dag uit haar leven. Ik kan de foto's wel maken, maar hoe trek ik ze van de camera?

Nu ga ik niet meer zoeken. Ik ben moe, ben snipverkouden en heb geen zin meer. Morgen ligt die kabel mij natuurlijk gewoon toe te lachen als ik opsta. Daar houd ik hem aan!