Een dag in een ver weg land in een onbekend huis vliegt voorbij. Ik ben er niet door de week om dingen te regelen. Cees en Mientje zijn op zichzelf aangewezen. En dat is vermoeiend. Zelfs al hebben we geprobeerd om iedere dag twee van de vier kindjes onder te brengen bij tennis of de vakantie opvang. De dagen vliegen voorbij. De kinderen zijn helemaal in de wolken. In hun leven hebben ze nog niet zoveel spelletjes gedaan en zoveel aandacht gehad. Cees en Mientje houden het vol, hoe ze het doen weet ik niet, maar ze blijven vrolijk en doen alles voor de kinderen. Die daar natuurlijk af en toe ook misbruik van maken.........
Inmiddels zijn de gemoederen wat tot rust gekomen en is het evenwicht weer hersteld. Iedereen komt aan de beurt met voorlezen, tekenen, en spelletjes. Nu dat duidelijk is, zijn de kindjes weer beter te spreken. Het lijkt mij niet makkelijk voor ze. Ze missen hun opa's en oma's altijd, en nu ze er zijn willen ze alle vier het onderste uit de kan. En dan is het niet altijd makkelijk om te delen. Gelukkig willen Cees en Mientje ook het onderste uit de kan als het gaat om het vermaak van de kindjes, dat gaat dus goed samen :-). En ook ik maak er dankbaar gebruik van.
Bink was een paar dagen ziek, en kon zonder moeite thuisblijven. Isis en ik zijn vrijdagmiddag even samen gaan shoppen, helemaal heerlijk en in alle rust. Wat een luxe. Bud en ik zijn er ook even op uit geweest vandaag, het is vreemd om samen even rond te lopen op de plekken waar we normaal altijd met ogen voor en achter in ons hoofd lopen om het volk in toom en bij elkaar te houden.
Gisteren was er weer tijd om een dag op pad te gaan. Unaniem is er voor de dierentuin gekozen. De vraag voor jullie is, waar werd het meeste naar gekeken?
I. De leeuwen
II. De bloemen
III. Het eten
IV. De loslopende vogel
V. De coati
VI. Aapjes
VII. De paarden in de draaimolen
VIII. Bink....
IX. ....en de drie andere dierentuingangers....