De herfst heeft toegeslagen in al zijn kracht. Stormachtige wind, regen, en kou teisteren ons al de hele week. Natuurlijk zeg ik dat met een knipoog, het valt reuze mee, maar de eerste dikke winterjassen hebben we al gezien.
Voor we goed en wel kunnen adem halen is er alweer een week voorbij. Ik heb moeite met tijd vinden, vooral omdat het druk is op het werk en we allemaal wat meer slaap nodig hebben dan normaal. Dan blijft er minder tijd over om dingen te doen.
Behalve op vrijdag avond. Dan doen we gewoon helemaal niets. Niets. Dus ik kan snel even een blog tikken. Even iets over taal:
Op kantoor: "....can you pllease close tha doco's for me on the computah...." (documents)
In de train: "....lets go to Mekkahs aftah school......".(McDonalds)
De politie op het afgesloten fietspad "...you can go threuh tha cahpahk...." (Car park)
Wij begrijpen inmiddels wat de woorden betekenen, maar laten het over aan de kinderen om ze te gebruiken in hun dagelijkse taal.
Na een drukke week vandaag een vrije dag. Eindelijk. Samen met Bink ga ik naar Collingwood, een suburb aan de noordkant van de stad. We moeten mijn camera naar de zogeheten "camera kliniek" brengen voor een grote schoonmaakbeurt. Degene die mij de fotocursus geeft kan mij geen huiswerkopdracht geven als mijn camera niet spic en span in orde is.
De camerakliniek klonk als een ziekenhuis voor fototoestellen. En echt waar, dat is het ook. Inclusief een echte receptie, identificatiepapieren en een diagnose formulier. Achter grote glazen ramen en deuren is het lab, daar worden alle camera's gerepareerd en schoongemaakt. Het ziet er steriel uit met veel wit en blauw. Mijn camera gaat er ook heen. Ik vind het niet fijn om hem in te moeten leveren, zo ben ik aan dat ding gehecht geraakt. Volgende week heb ik hem alweer terug, maar toch.....
Intussen zijn bijna alle foto's die ik heb gemaakt mislukt. Volgens de fotograaf is dat normaal, ik ben nu pas aan het leren hoe je moet fotograferen. En dat kost tijd. Dat is duidelijk......Ik moet ook harder gaan studeren, met het schaamrood op mijn kaken kon ik gisteren niet precies vertellen wat de optimale belichtingstijd voor een portret was, bij een 88mm lens, in een relatief donkere kamer waarbij ik zelf de iso instelling mocht kiezen. Dat had ik twee weken geleden allemaal geleerd en ik kon het nu al niet meer toepassen. Studeren dus. Alle sluitertijden stops uit mijn hoofd, en de f stops. En dan combineren voor optimale belichting voor de foto die je wil. Ik voel mij een tiener in de schoolbanken. Met als grote verschil dat ik het echt heel erg leuk vind.
En verder? Alles goed. Geen grote veranderingen. De groenten en fruit duur in de winkels, dat hoort bij het seizoen. De kinderen druk op school. Simon bijna tegen de grond na 60 banen zwemmen vandaag, hij gaat door zelfs al kan hij eigenlijk niet meer. Bink bijna zindelijk en de koning te rijk dat hij even op zijn autostoel voorin mocht zitten vandaag. "Nu ben ik echt groot" verzuchtte hij met een grijns op zijn gezicht zo groot, dat het mij moeite zal kosten hem niet altijd voorin te zetten. Isis is helemaal in pianospelen en oefent iedere dag trouw zonder dat wij iets zeggen. Tom een groot fietsenrek in zijn mijn van de tanden die hij wisselt en aan onze lippend hangend als we voorlezen uit "Beast Quest".
Voor diegenen die aan het weekend gaan beginnen
"Have a good one!"