De lente heeft eindelijk toegeslagen na de koudste winter in 30 jaar! Niet lachen, de gemiddelde temperatuur was 12.5 graden in Melbourne, dat is voor een West-Europeaan natuurlijk warm, maar wij hebben het toch wel een beetje koud gehad....
De afgelopen weken hebben in het teken gestaan van het gezin en de logistieke voorbereidingen op de middelbare school voor Isis, en de lagere school voor Bink. Maar ook de verjaardagen van de kinderen, hun feestjes (vorig jaar hebben ze niets gedaan), hun sport. De jongens hebben het voetbalseizoen afgesloten en zijn nu begonnen bij een cricket club. He hele dorp sleept met elkaars kinderen van hot naar her om het voor elkaar te krijgen dat iedereen kan meedoen. Het is een logistiek geregel en het hebben van een netwerk noodzaak, maar het werkt en zorgt ervoor dat de kinderen ook door de week kunnen blijven trainen voor wat ze leuk vinden.
De jongens zijn apetrots dat ze op cricket zitten. De bats staan in de olie en Simon heeft een nieuwe bat gekregen voor zijn verjaardag en een houten hamer om de bat te kloppen. Ik weet er allemaal niets vanaf maar Bud kent gelukkig de regels......hij is helemaal ingeburgerd op het gebied van sport en kan overal over meepraten.
En de weken vliegen op deze manier voorbij. Ik moet proberen om weer vaker een verhaaltje over de dag te schrijven, er gebeurt zoveel en ik vergeet het door het tempo van de dag. Bijvoorbeeld de keer dat Bink met een schok tot de ontdekking kwam dat een van de eieren die we aan het koken waren gebarsten was en dus uitgekomen..... doodongelukkig was het over het verdwenen kuikentje.....
Of over de omreizen na treinstakingen, het werk en huishouden te combineren als de kinderen 1 voor 1 ziek zijn, over Isis die een schilderij op haar hoofd kreeg bij een harde windvlaag, over mijn boodschappentocht met een alleenstaande moeder van drie kinderen die eindigde in een middag koffiedrinken en met als enige gekochte boodschap een megataart voor haar gezin (in plaats van de kadootjes voor de coach, trainer en scheidsrechter van het voetbal team). Over de oude buurvrouw die in ruil dat ik met haar een koffie dronk, haar halve tuin leegplukte met bossen bloemen voor bij ons op tafel. Over de muziek band hier in huis die door Bink in zijn eentje gerund wordt, als drummer, basgitarist, pianist, zanger en zo nodig ook als DJ.
Het gaat er chaotisch aan toe en het is intens. 's Avonds zijn we blij als het licht uitgaat, en de lunchboxen voor de volgende dag weer in de tassen zitten. We volgen het nieuws en zijn ongelukkig en machteloos over het vluchtelingen probleem, hier en in Europa. Wij houden onze kinderen stevig vast.
Op vrijdagavond mocht Bink voor het eerst een vriendje uitnodigen voor filmavond. Hij was de enige die nog nooit iemand mee naar huis had genomen.... we zijn heel benieuwd wat hij kiest. Het wordt "Peppa Pig", tot grote vreugde van het vriendje, maar tot teleurstelling van de anderen, inclusief het vriendje van Simon. Oh, het is niet eenvoudig om iedereen tevreden te houden. Dus als Bink nog geen tel in bed ligt staat de rest van het jonge spul om mij heen, of ze misschien zelf ook nog een film mogen downloaden. Tja, wie ben ik om dan nee te zeggen... Dus het jonge spul voor de televisie met dekens, kopjes thee en chocoladekoekjes, en Bud en ik aan de afwas. Voor ons geen televisie meer op vrijdagavond, het huis wordt langzaam maar zeker overgenomen door de snel opgroeiende kinderen.
Misschien moeten we toch eens uitkijken naar een groter huis.......
Lente in de tuin
Isis op weg naar de buren om hun hond uit te laten
Badminton toernooi in de tuin met nieuwe badminton rackets.
Vaderdag vandaag, de spanning van een kadootje geven
Taart voor vaderdag.
