Deze week ging ik met mijn buurvrouw naar de Costco, een Amerikaans groothandel waar je goedkoop spullen kan kopen als je een lidmaatschapskaart hebt. Buurvrouw wilde graag dat ik meeging zodat ik haar kon helpen spullen te halen voor een diner dat ze de volgende dag moest verzorgen. Ze was zenuwachtig. Haar zoon was vorig weekend als verrassing getrouwd met een vrouw uit Maleisië, en ze had zoon met kersverse bruid en de ouders va de bruid uitgenodigd voor een diner thuis. Maar wat nu! Wat te koken, wat te kopen, hoe de tafel te dekken........
Costco is een avontuur op zich. Het meest schokkende vind ik dat het eerste dat je ziet de doodskisten zijn die je voor een speciale prijs kan aanschaffen.......naast de tuinschuurtjes en autobanden. Buurvrouw lacht zich krom om mijn reactie, maar ik ben geschokt. De rest van de boodschappenmissie is een avontuur en ik kijk mijn ogen uit naar wat er verkocht wordt, de hoeveelheden en hoe druk het is. Bananenbroden van 3kg, kreeft uit Brazilië, chocola uit België en 5kg potten pindakaas uit the US. Wijn, motorolie, televisies, handdoeken, wasmiddel...alles. Misschien is dit heel normaal voor veel mensen maar ik had geen idee dat dit bestond.
We komen thuis met liters wijn, 5 kg minipaprika's, 2kg cottage-cheese, vis, een grote taart, hele kippen, 3kg asperges, en nog meer. Buurvrouw vraagt om kooktips en loopt vrijdag drie keer binnen om te laten zien hoe het gaat.... Het gaat natuurlijk goed. Ik vraag de kinderen vanaf 7pm geen harde muziek te luisteren of te drummen.......
Als ik Buurvrouw zaterdagochtend vroeg zie is ze blij. Diner geslaagd, ouders van bruid tevreden en weer onderweg terug naar Maleisië. Zoon tevreden en bruid noemt haar nu "moeder". Ze pinkt een traantje weg als ze het verteld, en gaat dan over tot de orde van de dag. De Bowls clubkampioenschappen zijn dit weekend en ze moet spelen :-).
Dit weekend clubkampioenschappen spelen is geen sinicure.
Al dagen stormt het. Er komt geen einde aan. Takken liggen her en der verspreid. Straten zijn afgezet door de grote plassen (waar wij met veel plezier doorheen rijden :-). Cricket wordt gespeeld in de hagel en gietende regen. De wedstrijd kan pas gestopt worden als het een half uur aan een stuk door regent. Dat is halverwege de wedstrijd. Mijn droom dat cricket betekent twee uur langs de lijn zitten in een stoel, met mooi weer en een koffie wordt ruw verstoord. Het is bikkelen et blauwe handen, natte pagina's in het scoreboek en druk van ouders om de wedstrijd alsnog af te lassen. Maar regels zijn regels, helemaal in cricket.....
De kachel is stuk in huis, dus als de temperatuur binnen 11 graden bereikt hebben we het echt een beetje koud. Het is mijn schuld. Ik heb afgelopen week niet gemeld dat de kachel stuk is, wie had dan ook gedacht dat het nog zo koud zou worden deze tijd van het jaar. Het staat op mijn "to do" lijst voor morgen, de eerste actie van de dag.
In plaats van binnen te gaan zitten koukleumen gaan we eropuit, de storm in. Het is prachtig en wild, zelfs aan de baai, die normaal vrij rustig is, zijn de golven hoog en ruig. Er zijn zelfs surfers in de baai, meestal zie je die alleen aan de oceaanstranden.
Bowls clubkampioenschappen zijn afgelast, de cricket wedstrijd alsnog halverwege de wedstrijd gestopt, paardrijden een dag verzet. De water reservoirs van Melbourne zijn al jaren niet zo vol geweest. Wij weten inmiddels dat wonen in Australië niet automatisch kangoeroes, koala's mooi weer en zonneschijn betekent :-).
Hier wat foto's van het stormachtige weekend aan de baai:
Hampton strand
Hampton strand, surfers!
Brighton beach
Green Point, Brighton Beach.
St Kilda Harbour.
St Kilda Beach
Bink singing in the rain....
Voorbereidingen cricket match zaterdagochtend vroeg.
