Daarna grote ijsco's en cappucino's op het terras. Onderzoeken van een klein gebouwtje dat een fototoestel blijkt te zijn voor Venus en de zon. Mateloos intrigerend.
Daarna gaan de meisjes (Isis, Mientje, Marit) nog even het centrum in om een stukje "Sales" mee te pikken. Struikelend over de hoofden van de duizenden anderen met ons banen wij ons een weg naar de Meyer en de David Jones, twee megawinkels die zich uitspreiden over twee blokken. We komen langs bijzondere taferelen. Een enorme stalen kerstboom. Dan een uitgemergelde Chinees die urenlang in zijn versleten kostuum een hoelahoep staat te draaien. Hij staat op een grote ronde standaard waar zijn jurk overheen valt zodat het lijkt alsof hij heel lang is. De jurk is volledig versleten waar de hoepel om zijn middel draait. Een fascinerend gezicht. Dat vindt Isis ook die de hand van mij en Mientje extra stevig vasthoudt. Dan komen we langs een levend standbeeld. Die knipoogt als je een centje in zijn koffer stopt. Isis kan niet ophouden met kijken. Wij ook bijna niet. We wanen ons op de Ramblas in Barcelona. En dan worden we met de stroom meegezogen de winkel in. Chaos. Warm. Overal liggen kleren en hangers op de grond. Het ergste is al voorbij weet een medewerkster mij te vertellen. Ze zijn op tweede kerstdag, gisteren dus, begonnen met de uitverkoop, om 05.30u voor de mensen met een winkelpas, om 06.30u voor de rest........ Wij willen wat kleren voor de kinderen hebben maar staan binnen 30 minuten weer buiten. Er is vrijwel niets meer over. Wat er hangt is de nieuwe collectie, nog niet volledig uitgepakt en in plastic aan de rekken. Wat er nog wel ligt of hangt is een wanordelijke hoop lappen. Dat doen we dus mooi niet. Opgelucht staan we weer buiten en lopen over de hoofden terug naar het station. Fijn om het even gezien te hebben en te weten dat we niets hoeven te missen. Pfff
De mannen zijn in de speeltuin en komen naar huis als wij thuiskomen. Klaarmaken voor het voetbal waar ze vanavond naartoe gaan. De Telstra Dome, Melbourne Victory tegen Sydney FC. Vergelijk met Ajax tegen Feijenoord, voor de rivalitetsindicatie. Van tevoren kipmenu van de Nando.
Vanochtend kwam ik Mark tegen in de trein naar de tuinen. Toen hij hoorde dat Cees en Bud naar het voetbal gingen sprongen de tranen in zijn ogen. Alles vindt hij hier fantastisch, maar het Engelse voetbal mist hij vreselijk (Mark en Emma zijn 5 maanden geleden vanuit Engeland naar Melbourne verhuisd). Hij had het goevoel eindelijk een lotgenoot gevonden te hebben. Het was dat hij een vijfdaagse ticket voor Cricket had, anders was hij zeker meegegaan. Voor de toekomst lijkt het er dus op dat Bud een nieuwe voetbalmaat heeft. Misschien kunnen ze dan ook samen overleggen van welke footyclub ze lid willen worden. Want voetbal (soccer) is natuurlijk leuk, maar als je er echt bij wil horen ga je naar Ozzie Rules voetbalwedstrijden. En uiteraard naar cricket in de zomer, maar dat zijn wel erg veel keuzes tegelijkertijd.....
De mannen zijn thuis. Het verslag.
"We waren er 10 minuten van tevoren. Er zaten 20 mensen in het stadion. Het dak was dicht tegen de zon voor de "fairness" van de wedstrijd. Groot scherm om de wedstrijd te volgen. Je krijgt meteen 4 herhalingen als er een goal gemaakt wordt. Net voor de wedstrijd probeert een verslaggever een paar levendige interviews te doen. Echter met pas 20 man binnen (waaronder Bud en Cees) moeten nog even wat mensen in een vak "geslagen" worden om een beetje levendige sfeer te creeeren. Op het moment dat de wedstrijd begint zijn er toch 25.000 mensen binnen. De spelers komen binnen. Helaas missen we de aftrap. Er wordt een Bengaalse vuurkaars afgestoken in het "hooligans" vak. Het hele stadion in rep en roer. Wat gebeurt daar! Een steward komt aangesneld met een emmertje water. De oproerpolitie snelt erop af om de deugnieten bestraffend toe te spreken. De aandacht voor de wedstrijd komt terug als Sydney de eerste goal scoort. Vijf minuten later is het stadion doodstil. Sydney staat twee nul voor. We kijken met plezier. We zitten op leren stoelen met elleboogsteunen. Veel beenruimte. Voor ons zit iemand met een Melbourne sjaal om. Er wordt voorzichtig booooooeeee geroepen als de tegenpartij de bal heeft. Of als de scheids tegen Melbourne fluit. Scanderen is hier uit den boze en wordt dus ook niet gedaan. Boe is het ergste dat geroepen wordt. Men houdt zich uitstekend aan de code of behaviour die uitgebreid gepresenteerd wordt voor de wedstrijd start. De vuurpijl is een extreme uitzondering op de regel.
Resultaat. Melbourne heeft gewonnen. Kwaliteit van de wedstrijd wordt beschreven door een supporter in de trein terug naar huis "als die speler een bal recht vooruit kon trappen speelde hij wel in Europa.......""
| (14) |  | Archie Thompson |
|---|---|---|
| (71) | | Nick Ward |
| (79) | | Ney Fabiano |
| (1) | | Shannon Cole |
|---|---|---|
| (4) | | Brendan Gan |
