Stress.
Dat past niet in een leven dat wij leiden.
De taxi's zijn overboekt, omdat de treinen niet rijden.
Hoe kunnen we nu de kinderen ophalen?
Had ik mijn fiets nu maar! Maar omdat ik nog steeds zere ogen heb ga ik al een paar dagen met de trein. Die het dus laat afweten.
Gelukkig kan ik Bud bereiken. En kan hij op de valreep op tijd bij de kinderen zijn.
Ik maak een paar foto' terwijl ik wacht.
Op die trein.
Die na een hele poos toch nog kwam.
