woensdag 17 februari 2016

een zucht

Op woensdag werk ik thuis op het ogenblik. Bink is dan thuis omdat hij op woensdag nog geen school heeft de eerste paar weken. Bink en ik hebben de afspraak dat hij zelf speelt en een film mag kijken, we lunchen samen en ik begin heel vroeg met werken en stop wat eerder. Hij vindt het heerlijk. En ik ook.

Vandaag loopt het iets anders. Bink is snipverkouden en is niet heel lekker. Bovendien komt Simon in de loop van de middag thuis van schoolkamp. Van thuiswerken komt op deze manier niets.
Dus ik neem een middag vrij. En oh de luxe! Bink en ik hebben ons als doel gesteld all knutselspullen, potloden, pennen, papier, stickers, plakboeken, en bureaus op te ruimen. Bink mag all potloden slijpen en stiften testen. Dat komt goed uit want als huiswerk moet hij woorden oefenen. Vellen vol met "I"en "am" schrijft hij. En natuurlijk love-hearts en zijn naam :-).

Als we Simon op gaan halen is Bink zo blij hem te zien dat hij uit de grond van zijn hart zegt "Siem, je ruikt zo lekker dat ik je zo op zou willen eten.....". Simon straalt. Hij heeft het heerlijk gehad met als hoogtepunt een lichtshow in het openluchtmuseum, waarbij de tentjes van de goudzoekers allemaal verlicht zijn en er gespeeld wordt hoe het er in de tijd van de goudzoekers aan toe ging.
Hij neemt voor ons een pot met Rasberry-drops mee, die mij doen denken aan het oude snoepmuseumpje in Utrecht. Alleen daar heb ik ooit dit soort snoepjes gezien. Voor mij heeft hij een zeepje meegenomen. Hij heeft het al in zijn hand als ik hem bij school ophaal, en houdt het in zijn hand als we naar huis lopen.

Als we vlak bij huis komen slaakt hij een diepe zucht. Hij is blij weer thuis te zijn. Ik zie het aan alles. Simon is niet zo'n prater, maar de zucht vat alles samen. Ik heb tranen in mijn ogen, zo recht uit zijn tenen komt het.

Ik ben blij dat we weer compleet zijn. Dat het huis opgeruimd is. De was gedaan, ruimte in de werkkamer gemaakt. Het was een heerlijke dag. En met Bink vroeg in bed vandaag zal morgen alles weer terug naar normaal zijn.



Ik loop met Isis naar school vanochtend, ze was wat vergeten en komt nu met grote stappen aangestormd......onze straat. 


Voorafgaande de Grote Opruim Actie bladert Bink in het lokale krantje. Er staat een jongen uit zijn klas op de foto en hij probeert te begrijpen waar het artikel over gaat....

Simon, een echte Ozzie, weer thuis van het kamp in het openluchtmuseum Sovereign Hill, in Ballarat. Met een pot snoepjes. Blij!