soep uit 1948

Dit weekend splitsen we de troepen. Bud gaat met Simon en Tom een mannenweekend housen met veel vrienden, cricket en chips. Ik ga met Kristine, Bink en Isis naar een plek waar "de rivier in de oceaan uitkomt tussen de kliffen". Dat was een wens van de verlanglijst van Kristine. Het heerlijke van bezoek is dat we een excuus hebben om alle plekken die wij zo mooi vinden te gaan bezoeken de plaats waarvan ik zeker weet dat het aan het criterium op de verlanglijst voldoet is Warrnambool.  We laten Bud achter met de huurauto (voor de weekboodschappen ;-)) en wij gaan onderweg naar Warrnambool, ca. 3,5 uur rijden. Het stormt, het giert, het buldert. In Warrnambool aangekomen gaan we eerst op zoek naar een plek om te lunchen. We kiezen een café dat er leuk uit ziet. We nemen onder andere groentensoep (vegetable soup) die eigenlijk maar matig smaakt. Bij het afrekenen maak ik een praatje met de eigenaresse van het café en het blijkt dat het er a sinds 1948 zit en altijd in de familie is gebleven. Met mijn vraag of de soep ook het originele recept is, beantwoordt ze heel enthousiast dat dat inderdaad het geval is. Op de achtergrond hoor ik Kristine benauwd kuchen. Als we naar buiten lopen zegt Kristine dat ze vermoedt dat de soep ook al in 1948 is gemaakt...... Het wordt de grap van het weekend.... Ik heb nog snel een foto van de eigenaresse gemaakt die heel blij vraagt of we een goede recensie op TripAdvisor willen zetten.......ze moest eens weten. Natuurlijk zetten we een goed verhaal neer, het was er heel leuk en de koffie heerlijk. De soep, daarvan melden we alleen iets over hoe bijzonder het is dat nog steeds het originele recept wordt gebruikt ;-). 

Daarna gaan we op zoek naar het leuke wolwinkeltje dat we op internet hebben gevonden en waar Kristine graag wat Australische wol wil halen. Echter, we denken dat ook internet voor het laatst in 1948 is ge-update, want in plaats van een wolwinkel zit er nu een heren kapperszaak. Gesloten. 

De rest van de dag begeven we ons in de storm en lopen langs de stranden, zoeken schelpen en luisteren naar het beuken van de golven en het gieren van de wind. Bink en Isis zetten we tussen twee stranden door af bij het hotel, die willen ook chips, net als de jongens, en in alle rust en stilte even tv kijken. Kristine en ik gaan nog even verder, tot het ook ons te gortig wordt. Het is dan al 6 uur en we gaan op zoek naar de lokale fish and chips boer. Als twee vogelverschrikkers komen we binnen. Vol met zeeschuim, natte wandelschoenen en koude blauwe handen. We zijn duidelijk geen locals. Die ons dan ook geen blik waardig keuren. Volgens goed Melbourne's gebruik bestel ik 9$ chips en twee vissen. Dat moet genoeg zijn voor 4 mensen. Maar als ze 10 minuten later de truck laten voorrijden om onze bestelling voor ons af te leveren begin ik te vermoeden dat alles in Warrnambool anders is dan in Melbourne.....

Het is duidelijk dat hier niet alleen de tijd is stil blijven staan, ook de waarde van de dollar is niet veranderd. Voor 9 dollar chips kan je een heel weeshuis te eten geven. Letterlijk. Het is een komisch moment als de vrouw van de winkel ons de 5 pakken overhandigd en ons een fijne maaltijd wenst.....

Zondag rijden we via de Hopkins watervallen richting de Great Ocean Road. De watervallen zijn voor mij het hoogtepunt van de dag. Nooit is er water in de watervallen waar we in de afgelopen jaren zijn gaan kijken. Vandaag worden al onze verwachtingen overtroffen. De watervallen zijn het symbool voor hoeveel water er deze winter is gevallen. Het maakt mij blij. 

De Great Ocean Road is zoals altijd prachtig en indrukwekkend. In Port Campbell picknicken we aan een grote houten tafel bij het strand. We praten met Gert-Jan uit Friesland die alleen op reis is en om een praatje verlegen zit,  en Kristine wordt geïnspireerd door een lokale winkel waar alleen handgemaakte spullen worden verkocht (Spence Australia). Met groot succes. Ik laat aan de eigenaresse de sjaal zien die Kristine voor mij heeft gemaakt en Kristine krijgt meteen een baan voor 3 maanden aangeboden......

Het was echt een heel leuk weekend. Met veel kleine grappige avonturen en mooie momenten.

Ik zou altijd wel kunnen reizen :-).