Na het parkeren van de auto op mijn eigen parkeerplaats met de lift naar de 9e verdieping.
Ik zit bij het raam en kijk uit over het City Business District (CBD).
Als ik naar links kijk zie ik een gebouw met bovenop drie tennisbanen. De echt belangrijke mensen zitten aan de andere kant van het gebouw en hebben een schitterend uitzicht over de baai en Albert Park.
Hoe is het werken hier? De sfeer is informeel, echter het aantal stropdassen is significant groter dan op kantoor in Nederland. En dus ook de diversiteit. Blauw overhemd, limegroene stropdas, nijlpaardenopdruk, het kan allemaal hier. "No Worries".
‘s Middags halen we soms een broodje, vandaag focaccia met marrokaanse kip. Gisteren twee toast boterhammen met kaas van thuis meegenomen. Mmmmm, heel lekker maar niet echt cosmopolitan. In de lunchauze met collega’s film gekeken in de ‘huiskamer’, vandaag stond Predator met Arnold Schwarzenegger op het programma.
Op vrijdag wordt er in de lunch pauze in het park gevoetbald (soccer wel te verstaan geen Aussie rules) tegen medewerkers van een kantoor op de 6e verdieping. Nog voor mijn eerste werkdag werd ik al gevraagd om mee te doen. Als Nederlander werd ik geacht een welkome versterking te zijn voor het team. De eerste keer heb ik nog verstek kunnen laten gaan maar ik vrees dat ik er binnenkort toch aan zal moeten geloven.
Collega’s zijn vreselijk aardig. Het helpt natuurlijk wel mee dat het hetzelfde bedrijf is en dat een groot aantal collega’s zelf ook hier naartoe ge-emigreerd is; dat schept al snel een band. De projecten waarop ik kom te werken zijn inhoudelijk anders, maar verder zit je voor je het weet weer in het oude ritme.
Tegen 18.30u weer thuis. Tas, pas en sleutels in de gang. De avond kan beginnen! En eigenlijk zou ik met de voeten op tafel mogen, maar iemand is me voor.
