Vrijdag was een speciale en vooral spannende dag. Isis voor het eerst naar Pre-School/Kindergarten. Gespannen gezicht, mooie kleren aan, zelf uitgezocht. De nieuw aangeschafte lunchbox en drinkfles staan te blinken op het aanrecht. 's Ochtends vroeg nog snel even wat woorden oefenen. Wat is boterham, hoe zeg ik het als ik genoeg heb, hoe moet ik zeggen dat ik naar de wc moet, hoe weet ik wanneer we een snack (tussendoortje) gaan eten, moeten we ook in de kring zitten, denk je wel dat ik iets kan verstaan? Heel veel vragen van een onzekere grote meid die nu plotseling ook weer even heel klein en kwetsbaar is. Gewapend met Beertje, de koeienrugzak en goede moed in de auto. Isis zag de school al eerder dan ik. En was boos dat ik er langs reed en moest draaien. Bang dat iemand dat had gezien......er mogen op dit belangrijke moment geen fouten worden gemaakt. Op school een warme ontvangst. Aanwezigheid intekenen in het grote boek en meteen opschrijven wie haar straks weer komt halen. Dit herkennen we inmiddels als een van de vele "safety first" procedures. Een mooi lokaal, overal geordende speelhoekjes, tafeltjes, leesplekken, en zelfs een bouwhoek vergelijkbaar met die op school in Nederland. 24 kinderen in een klas, drie alleraardigste juffen om de klas te begeleiden. Een eigen haak met naam en foto, een eigen handdoekje aan de haak voor na het handenwassen. Aan de muur regels voor het Slip, Slap, Slop beleid. Verantwoord omgaan met de zon is hier bijna een heilige missie. Verder vrijheid om te spelen waar je wil. Creativiteit staat op de eerste plaats en de kinderen mogen alles maken. Er is een houtbewerkingstafel, een chinese nephapjes tafel compleet met kommetjes en stokjes, een kettingrijg tafel, twee schildersezels met alle mogelijke verfspullen. Er liggen plankje waar je op kan springen en dan vliegen er zakjes met bonen door de lucht, er is een enorme kast met boeken en puzzels. En misschien wel het allerbelangrijkste, er is een enorme tuin met klimrekken, zandbakken en een trampoline. Ik en de jongens kunnen Isis met een gerust hart achterlaten, dit komt helemaal goed en dat denkt ze zelf ook. Simon is nog steeds verdrietig dat hij niet mag blijven, dus wij gaan bloemen kopen en ergens koffie drinken en uiteraard ook naar een speeltuin. Als ik Isis om 14.45u kom ophalen zie ik een geconcentreerd koppie met warrige haren. Ze probeert in de groep mee te zingen en de juiste bijbehorende bewegingen te maken. Als ze ons ziet begint ze te stralen. Ze heeft het gered en ze is trots. Als extra bonus krijgt ze voor het weekend een studietas mee naar huis met daarin twee boeken over haaien en krabben en allelei plastic soorten zeedieren. Opdracht is om daar dinsdag wat over te vertellen. Dit weekend staat dus voor ons allemaal in het teken van het huiswerk want Isis kennende moet de opdracht tot in de puntjes voorbereid en uitgevoerd worden.
