zondag 22 februari 2009

druk?

Werk zoeken is hartstikke veel werk! Bellen, brieven schrijven, sollicitatieprodedures snappen, onderzoek doen, referenties aanschrijven. Tussendoor de gewone dingen natuurlijk. Ik kan niet geloven dat er alweer 4 dagen voorbij zijn sinds de laatste blog. De tijd gaat zo snel. Donderdag sportdag (hockey dit keer). Isis naar school brengen, naar huis, sportspullen halen, naar de sporthal, opwarmen, rekken, hockeyen, afkoelen, stickers plakken, naar huis fietsen, lunchen, jongens rusten - ik bel en schrijf voor werk, boodschapjes, Isis ophalen, eten, kindjes in bad, verhaal, naar bed. Afwassen, bellen, opruimen, pfffff. Vrijdag gaan de jongens naar de opvang dus is er meer sollicitatietijd en een luxe uurtje sporten!  Vrijdagmiddag word ik door de juf gebeld. Isis is uit het klimrek gevallen en er mag niemand bij haar in de buurt komen, dan begint ze te gillen. Oeps. Jongens uit bed, op de fiets naar school racen. Tref Isis spierwit, trillend en overstuur aan met een stukje hout in haar knie. Juf is ook wit om haar neus en weet niet goed raad met de situatie. Buiten probeert de halve klas te zien wat binnen gebeurt. Ik loop naar Isis, zie het stukje hout en trek het in 1 keer uit haar knie. Isis is zo geschrokken dat ze bijna flauwvalt. Zodra het wat beter gaat neem ik haar mee naar de fiets. Tot het hek worden we gevolgd door bezorgde kinderen die allemaal wat willen dragen. Haar hoed, haar tas, haar drinkfles. Ze houden het hek open. Geven Simon een handje. Zijn oprecht ook geschrokken. Maar behalve de schrik is er niets aan de hand. Thuisgekomen zit Isis als een prinses op de bank, ijs op hare zere knie, chipjes op schoot, Simon er zorgzam naast, DVDtje kijken. Na een half uurtje loopt ze weer rond. Alles weer goed. Gelukkig maar want met de post komen er voetbal plaatjes en een voetbalboek. Feest. Als eerste worden alle pakjes opgetrokken om te kijken of het team van Feijenoord compleet is. En dat terwijl Bud nog niet eens thuis is! Helaas ontbreken er nog kaartjes. Dus als iemand nog voetbalstikkers heeft van de Albert Heijn aktie houden we ons aanbevolen!
Zaterdagochtend vroeg sporten. Daarna (08.00u) zwemmen  voor de kindjes. Dat wordt om 7.45u afgebeld, er is een "chloordump" in het zwembad, een technisch probleem en er kan niet gezwommen worden. Jammer zeggen de kindjes. Zullen we dan maar naar de Southland gaan? Bud en ik kijken elkaar aan, hebben we daar wel zin in? Nou vooruit, kunnen we meteen alle boodschappen doen en Isis moet eigenlijk nieuwe schoenen hebben. Boodschappen doen. Dan schoenen kopen met twee zeer jaloerse jongens die ook keurig op het bankje zitten te wachten tot hun voeten opgemeten worden. Volgende keer jongens!
s' Middags doen we het rustig aan. En 's avonds ga ik uit met Lindy, mijn vriendin. Terwijl Bud samen met de kinderen spaghetti met bolognese saus kookt stap ik in de trein naar  South Yarra, het uitgaanscentrum van Melbourne. Op de heenweg zie ik nog niet veel van het hippe uitgaansleven waar de wik om bekend staat. Wel veel leuke winkeltjes, dus je hebt ze toch! Ik had ze alleen nog niet gevonden. We gaan wat drinken en wat eten. Heel lekker, heel gezellig. Op de terugweg, om 23.00u, weet ik niet wat ik zie. Ik voel me stokoud en helemaal uit de mode met mijn witte wijde broek. Overal waar ik kijk zijn jonge mensen die een avond gaan stappen. Het is een kleurig geheel van meiden met hele korte jurkjes (geen uitzonderingen!), lang haar, enorme zonnebrillen (het is donker!) en open schoenen met hoge hakken. De jongen allemaal met het haar recht op hun hoofd, donkere t-shirten (billabong, quicksilver of ripcurl) en strakke spijkerbroeken. Is dit hip en jong Melbourne? Tijdens mijn wandeling naar het station kijk ik mijn ogen uit en wordt binnen 10 minuten bijgespijkerd over de laatste modetrends van deze zomer. Ik ben bang dat ik binnenkort toch ook een jurkje moet aan gaan schaffen ;-)
Zondag. Ga ik het halen, vandaag is de sluitingsdatum van een sollicitatie waar ik een brief en mijn CV voor op wil sturen. CV aanpassen gaat wel maar de brief is zo lastig. Er zijn 16 key selection criteria die je moet beantwoorden. Je moet per criterium aangeven wat je ervaring is en je competentie ten aanzien van het criterium. Wat een klus! Vanmiddag gedachten verzet, we gaan met onze buren fietsen naar Rickets Point om te lunchen. Isis fietst het hele stuk, heel heuvelachtig, zelf heen en terug. En zegt als ze doodmoe thuiskomt. Ik heb van mezelf gewonnen, ik dacht dat ik het niet kon halen en nu ben ik er toch! Tom slaapt op het stuur en Simon moet halverwege van de aanhangfiets in het stoeltje gehesen worden anders valt hij van de fiets van moeheid. Wat er nog over is van de middag wordt besteed aan voetbalplaatjes plakken (we zijn klaar, het boek is nog niet vol), krummelen. 
En morgen begint alweer een nieuwe week. 
Bud aan het werk. Isis naar school, de jongens naar de creche, ik heb een interview met een recruiter. Verder de gewone dingen. De berg was, de vette handen op de muren die nodig schoongemaakt moeten worden. Over een week is er een inspectie van het huis........of we het wel netjes bewonen........ Hm 
Tom slaapt op de terug weg naar huis vanaf Rickets Point



Iedereen maakt zich klaar om te gaan fietsen.


Op  het strand met smartiekoeken. 


Plakken!

Het leed is geleden. De knie is allang weer over.