zaterdag 29 augustus 2009

kan je het vliegtuig vergelijken met de bus?

De voorbereidingen zijn begonnen

Niet alleen de Footy, ook het boek moet mee. Maar Simon heeft de grootste zorgen de kleinste koffer, hoe moet het allemaal passen?

Het uitgangspunt voor ons van op reis gaan is dat het leuk is, ontspannen en dat ieder onderdeel ervan deel uitmaakt van de vakantie. Dus ook de reis. Wij vinden vliegen vergelijkbaar met reizen met de bus, of de trein. Je gaat lekker zitten en je wordt naar de plek van bestemming gebracht. Hoeveel beter wil je het hebben? In alles wat we voorbereiden voor de trip "overseas" doen we dan ook makkelijk en zonder stress. Echter, er is een groot verschil. En dat verschil zit hem in de voorbereiding van de papierwinkel. Een aantal dingen die voor ons vanzelfsprekend lijken zijn helemaal niet vanzelfspreken. Bijvoorbeeld, ik moet een goedkeuringsbrief maken die Bud tekent om aan te geven dat hij het goedvindt dat ik met de kinderen Australie verlaat. Daarnaast heeft het een halve dag gekost om een goede reisverzekering te vinden. Omdat wij een tijdelijk visum hebben, hebben we maar heel weinig rechten. Een daarvan is dat we ons niet zomaar mogen verzekeren. Dat betekent onder andere dat we in het dagelijks leven een speciale, peperdure, aparte medische verzekering hebben moeten afsluiten. Voor een reisverzekering geldt hetzelfde principe, alleen bij specifieke verzekeraars kunnen we een reisverzekering afsluiten. Wij zijn het uitschot van de bevolking en komen er steeds vaker achter dat Australie je liever kwijt dan rijk is als je maar een tijdelijk visum hebt.

Vandaag zijn we echt begonnen met voorbereiden van de vakantie. De kinderen hebben hun handbagagekoffertjes zelf gepakt. Simon is nog in twijfel of hij wel of niet zijn Footy meeneemt. Die is zo groot dat hij playmobiel thuis moet laten. De keuze is moeilijk, maar ik laat het aan hemzelf over. De grote koffer staat klaar in de gang, je breekt er voortdurend je nek over. We reizen lichtgewicht maar hij weegt al 10 kilo en er zit nog niets in aan kleding........
Voor de kindjes heb ik nametags geaakt die ze om hun nek kunnen doen, stel je voor dat ik ze bij het wisselen van vliegtuig in Kuala Lumpur kwijtraak..... Ze vinden het prachtig en vergelijken zichzelf met Winnie de Poeh. Vanmiddag gaan we aan de slag met het maken van een tijdsmeter. We gaan 24 doosjes op een karton plakken en nummeren. Ieder uur dat voorbij is gaat een doosje open en mogen de kindjes een paar smarties opeten en een stikker plakken. Dit om de tijd te visualiseren en om de kinderen een idee te geven van de tijd die al voorbij is, en de tijd die we nog moeten gaan. Ze zijn enthousiast over het idee, maar iedereen die mij kent weet dat een idee nog niet betekent dat de uitvoer perfect wordt ;-)
Bud is op dit moment zijn weekboodschappen aan het inslaan en, heel belangrijk, zijn bril aan het ophalen die inmiddels klaar is.
En verder rommelen we een beetje aan. i-pods opladen, computer reisklaar maken, dvd's uitzoeken en een reisstekker klaarleggen naast de telefoonoplader. Wat verzamelt een mens toch een hoop spullen om zich heen om te kunnen reizen.......

Het is een bijzonder gevoel om voor te bereiden en te weten dat we over een paar dagen weer aan de andere kant van de wereldbol zijn. Rationeel zijn we nog helemaal in Melbourne, emotioneel zijn we al in transitie en onderweg. We kijken er enorm naar uit.

De gewone dingen?
De intensieve zwemcursus op school heeft ervoor gezorgd dat Isis goed kan zwemmen. Er wordt hier niet diploma gezwommen dus het is aan ons om te bepalen of ze zonder zwemvest of bandjes mag.
Simon en Isis moesten allebei een hele les veiligheidszwemmen doen, waarbij het belangrijkste is dat je jezelf kan redden als je in de problemen bent. Dus met t-shirten aan en shorts gingen ze, zeer tegen hun zin (dat hoort toch niet!) te water vandaag.

Isis heeft gisteren een groots verjaardagsfeest gehad waarbij de hele klas was uitgenodigd en nog vele anderen en het huis van de jarige was omgetoverd tot een prinsessenkasteel. De moeder heeft een schitterende fluwelen 17e eeuwse koninginnenjurk aan, vader is Zorro. Alle meisjes zijn verkleed als prinses, alle jongens, wat anders, als batman of superman. 2 uur lang worden de kinderen volledig in de watten gelegd tijdens een koninklijk feest. Isis komt thuis met bergen snoep, een enorme prinsessenring en twee stralende ogen.

De kachel is aan.
Het regent zachtjes.
De wasmachine draait.
Gewoon, lekker weekend.

Simon wacht nog even met het te water gaan, hij vindt het maar niets om met kleren aan te zwemmen.

Isis is ontdeugend bij het wachten op haar beurt. Ze doet "kunsten onder water"

En Tom heeft plezier voor 10.