bloggen

Sinds we terug zijn van vakantie laat ik het afweten met de blog. Ik ben niet meer zo trouw. Iedere dag denk ik aan wat ik zou kunnen schrijven en vervolgens blijft mijn hoofd verrassend leeg. Wat is er nog interessant? Jullie hebben via de blog bijna de hele stad gezien en een groot deel van het land. Jullie weten wat we doen.
Het zoeken naar een leuke baan blijft doorgaan, ik ben net weer begonnen met netwerken. De kindjes maken het goed, en ik kan toch niet blijven schrijven over doorgekomen tanden, ongelukjes op school, verkoudheden, sport, feestjes en "fundraising". De footy tipping gaat door, Bud en Simon zijn nog steeds voor de Saints en Isis voor de Magpies. Ik ben druk met van alles en nog wat en hol van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. Dat zal ook niet veranderen. In ieder geval niet op de korte termijn.
Het is winter, bij jullie zomer.
De vissen maken het goed.

Zal ik schrijven over de markten waar ik deze week was omdat ik steeds toevallig in de buurt moest zijn. De Chinese markt met tientallen soorten paddestoelen, noedels en geneeskundige kruiden. De Joodse winkels met Kosher eten en de meest prachtige broden. De Italiaanse buurt met alle soorten kazen en ingemaakte groenten. De plaatselijke supermarkt waar deze week donkerpaarse wortelen worden verkocht en langzaam maar zeker het kersenseizoen begint door te dringen.

Wat is er nog wat jullie niet weten? Wat is er wat ik van jullie niet weet?
Als er bij jullie een nieuwe Apple store opengaat staan er dan ook een paar honderd mensen buiten de winkel te wachten, zoals hier vandaar bij de Southlands Shoppingmall waar wij onze boodschappen doen? Zitten er maar 30 mensen in de ochtendvoorstelling van Cars 2 zoals vanochtend bij Bud, Isis, Simon en Tom in de bioscoop?
Wisten jullie dat een kilo grijze pompoen (heerlijk!) hier 1.69AUD kost (ca 1.20 EURO), en dat goedkope filterkoffie 20AUD /500gr kost (14.50EU)? Dat we op zaterdag proberen alle weekboodschappen te doen om zo de boodschappenkosten te beheersen?

Wat kan ik vertellen dat jullie niet weten. Overal waar ik loop kijk ik door de bril van de blog. Maar het valt mij op dat er veel dingen zijn die ik al een keer verteld heb. Opvallende dingen zijn niet meer zo opvallend.

Kan dit betekenen dat we gesetteled zijn? Dat we gewend zijn aan het leven hier? Dat ik toen in vanochtend in een nieuwe Europese winkel stond dacht, ach de Australische produkten zijn zo gek nog niet en zonder iets te kopen naar buiten liep? Dat ik er niet gek van op kijk om naar een Russische winkel driehoog achter te moeten rijden om een pak kwark te kunnen kopen.
Grappig inzicht: we zijn gewend. Na drie jaar zijn we eindelijk gewend aan het leven hier.

Met de gewenning komt het gebrek aan inspiratie. Een vervelende bijwerking. Ik wil niet in herhaling vallen. Dat lijkt mij heel saai voor julie en dan ben ik bang jullie als lezers te verliezen. Maar ik wil eigenlijk ook niet stoppen met schrijven, het is mij te dierbaar geworden om mijn praatjes te houden met jullie aan de andere kant van de wereld. Misschien moet ik een andere draai aan de blog geven. Een andere inhoud.

Ik moet het eigenlijk de lezers vragen. Val ik in herhaling? Wordt het al saai? Hebben jullie een leuk idee voor de blog? Willen jullie een antwoord op een prangende vraag?
Laat het mij weten! Dan komen de verhalen weer als vanzelf.