Vandaag is het prachtig weer en we besluiten met de overgebleven Mexicaanse hapjes van gisteren, een paar worstjes en een reuzenpompoen een barbie te doen. Net als alles klaar staat zegt Simon dat het pas echt helemaal heerlijk zou zijn als er ook frietjes bij waren. Daar ben ik niet tegen bestand en ik geef Simon geld en zeg dat hij voor 5 dollar frietjes mag gaan halen. Hij groeit 10 centimer. Mag ik dat doen? Hij roept naar Isis, "Isis ga je mee, we mogen frietjes gaan halen!!!". Ze vertrekken meteen. Bud en ik hebben een onrustige 10 minuten, het zal toch wel goed gaan?
We hoeven ons geen zorgen te maken. Ze komen weer keurig terug, met frieten en zelfgeplukte bloemen (uit een tuin) om de tafel gezellig te maken........
Dat we buiten de wet treden, daar maak ik mij wel een beetje zorgen over. Aan de andere kant gun ik de kindjes ook dat ze zelfstandig kunnen zijn, daar treed breek ik graag een keer de regels voor. Niet te vaak natuurlijk ;-)
Over het eten hoef ik niets meer te vertellen. Het was een feest.
En dat was precies de bedoeling. Bud en ik hadden beloofd ook met de kindjes een feestje te vieren voor onze 10 jarige huwelijksdag. Die was op 18 augustus. Bud en ik waren uit eten om het te vieren. Dat was voor het eerst sinds een jaar! Ze hebben niets te klagen, echter ze waren ontzettend jaloers en verbolgen over het feit dat ze niet mee mochten vieren. Zelfs de zelfgebakken appeltaart kon ze niet troosten.
Alleen met de belofte dat we ook met z'n zessen zouden vieren zorgde er donderdag voor dat ze gewone tijd in bed lagen en zich als engeltjes hebben gedragen toen Emma, mijn vriendin, kwam oppassen.
Efficient in bad zodat ik op tijd klaar ben om uit te gaan, donderdagavond.
Appeltaart en champagne.
Bink tevreden na het feesteten vanavond.
Marshmellows als toetje.
Vandaag hebben we de belofte waargemaakt. Alles is goedgemaakt en nu willen ze alweer weten wanneer Bud en ik weer wat te vieren hebben, zodat we nog een keer een feestje kunnen plannen. :-)
