een feest

Isis en Simon hebben ervoor gekozen op samen een vetrjaardagsfeest te geven. Simon nodigt twee vrienden uit, Isis vier. We vieren het op de atletiekbaan in Sandringham waar behalve een enkele atleet en een paar papegaaien niemand is. We zetten de tafeltjes neer in de schaduw onder een boom, samen met een pot goudsbloemen, een vrolijk kleed en de gecarameliseerde popcornballetjes en chips.
Cees en Mientje helpen mee om alles te versieren. De gekleurde vlaggetjes wapperen in de wind. Iedereen lacht. En volgens goed Australisch gebruik rijden om exact 1 minuut voor de afgesproken tijd de auto's de parkeerplaats op om de kinderen af te zetten.

 De taart van Simon, hij koos voor Hulk

 Het opbouwen van het feest. 

 Uitleg van wat we gaan doen. 

 400 m rennen met de zelfgemaakte vliegers. 

 Het einde van het feest nadert. 

Cees wandelt een beetje met Bink terijl wij knutselen. 

We rennen 400 meter, drinken, maken kleurige vliegers zittend op kussens op de grond. Dan nog een keer 400 meter, nu met vlieger. We gaan verspringen in de officiele verspringbaan. Er raken wat vliegerstaarten in de knoop, maar dat is het ergste dat er gebeurt.
Dan is er taart en kinderchampagne. We zingen en klappen. De kinderchamapgne is favoriet. Isis roep bij het uitzwaaien van haar vrienden dat "I probably wont be at school tomorrow.......because of the pink champagne". Ze lachen en lachen.
Het feest is een succes. De kinderchampagne maakt het een hit.
Ik ben blij dat het achter de rug is en dat iedereen tevreden is.
Samen met Bink, Isis en Simon wandel ik naar huis bij de ondergaande zon. De hele weg keuvelen we over het feest en andere dingen. De druk is van de ketel. Ze zijn weer zichzelf.
De rest van de familie heeft de tassen met spullen in de auto geladen en zijn naar huis. Zij doen het harde werk en als we thuiskomen is alles opgeruimd.
Het was een feestelijk weekend. Te snel voorbij. En voor herhaling vatbaar :-).