Een hele onderneming en de eerste tranen vallen al snel als de een niet naast de ander wil zitten en een derde haar schoolvest nu al is verloren. Alles is opgelost als blijkt dat er een dvd aan gaat tijdens de rit naar de stad. Ik kan ontspannen en recht vooruitkijken en mij concentreren op niet overgeven in een papieren zakje in mijn hand.
Het aquarium in de stad is een indrukwekkende lokatie voor de kinderen. Er zijn haaien, gigantische pijlstaartroggen, spinkrabben, pinguins, alle soorten kwallen en inktvissen. De kinderen zijn ademloos en zelf de grote onruststokers gedragen zich voorbeeldig. Gelukkig heb ik sportieve schoenen aan want we rennen langs de bezienswaardigheden, en als we niet rennen sta ik uitgangen te bewaken voor het geval er een van de kinderen wil ontsnappen. Ik zie nauwelijks wat van de vissen want ondanks voorbeeldig gedrag willen er 10 tegelijk in een glazen koepel die bedoeld is voor drie, stoot iemand zijn neus en stoppen er twee toch hun handen in het water waar net gewaarschuwd is dat de schildpadden kunnen bijten. Simon zie ik af en toe met open mond alles bekijken en voordurend vragen stellen aan de gids. Tom volgt Simon op de voet en heeft glimmende rode wangen van opwinding. Ze hebben een heerlijke dag. We lunchen met de hele groep in een park naast het aquarium en ik kijk mijn ogen uit naar alles wat de kinderen bij zich hebben. Zelfgebakken cake, ciabata's met salade, warme maaltijden in thermosflessen. Maar ook ontzetten veel afval. Zakjes van chips, wikkels van mueslirepen, plastic bakjes van yoghurt, doosjes van crackers met kaasdip en nog veel meer. Kunnen we daar niet iets aan doen met z'n allen? Ik ga misschien volgend jaar toch in de milieucommissie van school met als doel verpakkingsvrije lunches te promoten.
Na het lunchfeest worden de uitgelaten meute in een kring gemanouvreerd en spelen ze met z'n allen een spel dat duck duck goose heet. De essentie snap ik niet helemaal, maar de kinderen hebben grote lol en daar gaat het om.
De bus terug is stil. Iedereen is moe, Tom zit uitgeput en intens tevreden op de stoel naast mij. We zijn zo weer terug bij school. Nog een keer vallen er tranen voor een kindje dat haar vest in de bus heeft laten liggen, en de bus is alweer vertrokken. Maar dan is het toch echt achter de rug. Ik haal opgelucht adem. Iedereen is weer veilig terug. Isis komt nog even zwaaien voor ik naar huis loop. Een half uur later zie ik haar weer op school want ik ben voorleesmoeder bij haar in de klas vandaag......
Ik heb mijn schoolbijdrage voor dit kwartaal geleverd en heb weer even pauze.
