Isis vraagt of ze vanaf nu iets later naar bed mag. Natuurlijk mag dat. Onze kinderen gaan zo vroeg naar bed dat een kwartier later prima is. Isis heeft nog steeds veel slaap nodig en slaapt direkt als om 19u bij ons het licht uit gaat. Dat kwartier extra is belangrijk. Dat wordt haar eigen tijd. Haar "ik ben groot" tijd.
We hebben een feestelijke dag. Een feestelijk ontbijt, ik kom in de ochtend helpen op school, Isis trakteert op cake, en bij thuiskomst is er taart, bakjes met door Isis uitgezochte chipjes en nootjes en kinderchampagne. Extra feestelijk is natuurlijk dat Cees en Mientje erbij zijn. We hebben een klein dieptepunt als de kinderen elkaar net voor het feesteten elkaar de hersens inslaan en het er op lijkt dat het feestvarken haar eten op haar kamer op moet eten. Tot ieders opluchting loopt het goed af en besluiten we de dag met zelfgemaakte pizza's, ijs met aardebeien en chocola en veel sterretjes.
"Nu ben ik nooit meer 7" verzucht Isis.
Ik ben Acht.
Groot.
Bij het ontbijt
Op school maakt Isis een vrolijk eenogig sokmonster.....
Borreltijd
Mmmmm, kinderchampagne
Voorbij. De kaars gebrand. De taart ver op. Het vervelendste moment van de dag.
