Wij hebben nog niet vaak iets weggehaald want we willen zo weinig mogelijk spullen hebben. Maar vandaag kunnen we er niet omheen. Een allerliefst houten nachtkastje heeft ons hart gestolen en we nemen het zonder schroom onder onze arm mee. Het is voor Tom, die wil het dolgraag hebben en hij heeft nog nooit eerder nachtkastje gehad.
Omdat we bij onze emigratie alle verfspullen thuis moesten laten moeten we er meteen op uit om kwasten te halen, schuurpapier en een busje verf. Er wordt een uur lang met bezwete hoofden gesopt en geschuurd. Simon heeft zijn tafeltje dat naast zijn bed staat er ook bijgezet om opnieuw geschilderd te worden.
Tom schroeft als een volleerd timmerman het oude handvat van zijn toekomstige laatje. We moeten nog een nieuw handvat vinden, maar met de Bunnings (de Gamma in Nederland maar dan 6 keer zo groot) op een steenworp afstand moet dat geen probleem zijn.
We hebben ons als doel gesteld het project in vijf dagen af te ronden. We lopen op schema, het schuren is klaar morgen gaat het in de grondverf.
Min grootste zorg? Dat we nog meer leuke spullen bij het grof vuil tegenkomen.
