Nog steeds heb ik geen nieuwe lap top. Die komt wel, maar het duurt even. Dat heeft consequenties. Al mijn gegevens staan op de laptop en op twee back-up harde schijven. Makkelijk zou je zeggen, dan heb ik alles bij de hand wat ik nodig heb. Dat zou inderdaad waar zijn als die harde schijven comaptible zouden zijn met de pc. En dat zijn ze niet. Ik kan ze alleen op een mac gebruiken. Tegenwoordig heb je software die ervoor zorgt dat je zonder dataverlies de harde schijven voor beide soorten computers kan gebruiken. Maar ja, dat wist ik niet en daar heb ik nu niets aan.
Er zijn mensen die dat soort dingen allemaal gewoon weten. En uren zitten te googelen om de laatste trucks te kennen. Bijvoorbeeld. Ik ben net gewend aan het gebruiken van "drop box", nu blijkt "send it" je van het te zijn. Ik heb een Twitter account maar geen smartphone, dus dan heb je er niet zoveel aan omdat je er niet voortdurend mee bezig bent.
Ik was net gewend aan het feit dat het er niet om gaat wie je bent, maar wie je kent. Dat is ook alweer achterhaald. Het gaat erom hoeveel volgers je hebt. Op Twitter. Dan ben je iemand en dan ken je heel veel mensen. Of die mensen kennen jou. Of zoiets.
Ik heb drie jaar geleden Facebook in gebruik genomen, in de volksmond FB genoemd. Ik schijf nu niet meer berichtjes "aan" iemand, maar "@" iemand. Ik doe mijn best mee te gaan in de tijd, maar ik merk dat ik langzaam maar zeker een beetje achterblijf. Misschien niet in het snappen hoe het allemaal moet, maar vooral in het inzien van het nut van een heleboel dingen.
Bijvoorbeeld een Wii. De kinderen kunnen toch gewoon buiten spelen, die hoeven toch niet te tafeltennissen voor de televisie met een "console" in hun hand?
Geintrigeerd kijk ik naar welke Apps ik allemaal kan downloaden voor de iPad, de iPod, de iPhone. Bijvoorbeeld om de weg te vinden ergens. Wij hebben nog niet eens een Tom Tom in de auto en lezen gewoon kaart. Hoe ouderwets is dat?
Ik ben een sukkel omdat ik twee weken geleden ons heb geregistreerd bij Ezyvideo, de lokale DVD verhuurder, om af en toe een dvd te kunnen lenen voor de kinderen. DVD verhuurbedrijven zijn een uitstervend ras, net zoals de reguliere televisiekijker. Tegenwoordig doet iedereen aan On Demand TV en Films. Toch? En wie belt er tegenwoordig nog met een gewone huistelefoon? Iedereen belt toch gratis of goedkoop via VOIP, zoals Skype?
Ik weet het,de generatiekloof begint toe te slaan. Ik moet eraan werken om mee te gaan in de tijd en alle nieuwe technologieen te omarmen. Ik wil het wel graag, maar ik moet mijn best doen om bij te blijven. Het gaat niet meer vanzelf.
Ik heb met mijzelf afgesproken dat ik mij niet ga afvragen wat het nut van sommige ontwikkelingen is. In principe is vooruitgang positief. Dus de Wii is leuk, voor erbij. En Twitter is goed, om op de hoogte te blijven (als je de juiste informatie bronnen weet te vinden). On Demand TV is reuze handig, als je tijd hebt om TV te kijken. Een smartphone is fantastisch voor directe informatie inwinning en uitwisseling.
Toch houd ik ook nog vast aan een aantal hopeloos ouderwetse dingen. Ik leen nog gewoon een papieren boek uit de bibliotheek. Ook luisteren wij nog gewoon cd's naast de muziek op de iPod. Er ligt hier op mijn buro nog een ouderwets papieren blok en een pen om af en toe een aantekening te maken. Mijn boodschappenlijstjes zitten in mijn hoofd.
We proberen bij de tijd te blijven. En ik vind dat nog leuk ook. Maar dat er soms wat gaten vallen tussen proberen en het ook echt te doen, daar herken ik de generatiekloof. Toch ben ik niet bang voor de nabije toekomst. We hebben de kinderen. Die zijn mijn grote hoop om ons helemaal bij de tijd houden in de zich steeds sneller ontwikkelende informatie- en communicatietechnologie. Dus misschien lopen we nu hopeloos achter, wacht maar. Over twee jaar herken je ons niet meer terug! Dan zit ik achter mijn draadloze virtuele 3D media centrum met geprojecteerd toetsenbord bij de tijd te blijven dat het een lieve lust is. Ik houd jullie op de hoogte!