Tom vindt het namelijk vreselijk. Het optreden in de klas. Hij is er al dagen ziek en ellendig van. Heeft buikpijn en is verschrikkelijk chagrijnig. Wat een toestand. Bij het feest staat hij ongelukkig in de groep, schouders hoog opgetrokken van de spanning. Hij doet keurig mee maar we zien hem denken, "wanneer is het voorbij". Als na een uur iedereen eindelijk zijn kadootje naar de ouders mag brengen en er lekkers en limonade is valt de wereld van zijn schouders. Opluchting en bevrijding. Dit is doorstaan. Bud en ik apentrots dat hij het zonder morren heeft volbracht en zichzelf heeft overwonnen. Dat alleen al is een feestje waard! Hij is nog steeds aan het bijkomen. Vanmiddag heeft hij zelfs twee uur op de bank liggen slapen.
Het volgende feest speelt zich vandaag af. Simon heeft "Prep Graduation". Hij heeft het eerste schooljaar met vlag en wimpel gehaald en gaat, samen met de meeste andere kinderen naar Year One in het nieuwe schooljaar. Vandaag mochten ze zelf kiezen wat ze aan zouden trekken voor de feestelijke gebeurtenis. Met geen mogelijkheid krijg ik Simon in een overhemd. Hij wil zelf kiezen en kiest zijn lievelings t-shirt. Hij vraag mij wel of ik het nog even netjes wil strijken.
Spanning bij het wachten op het diploma.
Hij is Prep af. Hij is ontzettend blij en trots, maar ook hij moet niets hebben van de aandacht en het publiek dat ademloos en luid applaudiserend de ceremonie aanschouwt. Hij speelt liever aan het eind van de schooldag met zijn vrienden in het park. "Dat is pas echt feest" fluistert hij in mijn oor......
Ik vind het allemaal een feest en ben blij dat het allemaal zo goed gaat.
Ik vind het allemaal een feest en ben blij dat het allemaal zo goed gaat.
Ontspanning. Simon met zijn twee beste vrienden Matthew (links) en Rasmus (rechts) nadat ze gevierd hebben in het park.
Tom doet keurig mee met zijn schoolconcert, maar het enige dat hij zich afvraagt is wanneer het afgelopen is....
Morgen heeft Bud het kerstfeest van zijn werk. Ook krijgt hij een prijs omdat hij gekozen is tot werknemer van het jaar in het AsianPacific gebied. Ook hij zal even aandacht krijgen en in de belangstelling staan. En ook hij vindt dat altijd lastig. De verlegenheid zit bij ons allemaal in de genen.
Zaterdag heeft Simon een disco verjaardagsfeest.
Maandag gaan we Christmas Carols zingen op school. Dinsdag zijn de klassenfeesten op school.
Woensdag heeft mijn hoofd een feestoverstroming en kan ik geen feest meer zien.
Feest feest feest. Terwijl het echte feest nog moet beginnen :-).Welk feest? Het kerstfeest natuurlijk!