een test en een verjaardag

Om tien voor 7 staan we bij Mark en Emma op de stoep met 2 vrolijke Fransen, een jarige Jop en een verdrietige Bink. Bink is niet zo goed in afscheid nemen van ons, dus we houden het kort.
Wij rijden snel door naar de testlokatie in Burwood, 20km bij ons vandaan. De Engelse test vindt plaats bij een van de Universiteiten van Melbourne in een prachtig modern gebouw. Overal staan in ruimtes de grote schermen van Mac's te glimmen. Het gaat deze universiteit goed.

Bij registratie zien we vooral veel Indiers en Aziaten. Er zijn ongeveer 350 mensen van een groot aantal verschillende nationaliteiten, helaas mogen we nergens praten. Ik ben zo nieuwsgierig naar de achtergrond van deze mensen.

We moeten ons om 8u registreren. Daarna moeten we tot 9u duimen draaien aan ons examentafeltje in een grote zaal. Je mag niet praten, je mag niets meenemen. Je hebt alleen een potlood en een levensgrote klok geprojecteerd op de muur die langzaam de tijd wegtikt. We zijn allebei een beetje nerveus. Hoe moeilijk wordt het?

We beginnen met een luistertest en 40 vragen, dan een leestest en veertig vragen en vervolgens moeten we een brief en een opstel schrijven. We zijn er meer dan drie uur mee bezig, het is behoorlijk pittig. Ik ga volledig de mist in als we een kaart krijgen en je de juiste lokatie moet aangeven van vier gebouwen. De aanwijzingen en richting worden verteld. Ik kan er niets van, en dat terwijl ik in ons huishouden over het algemeen de spoorzoeker en kaartlezer ben. Bud vond dat deel van de test ook moeilijk. De rest ging wel denken we.
's Middags is de spraaktest waarbij Bud van alles over dansen en koken moest vertellen (ha ha ha) en ik werd uitgehoord over wat ik vind van de toekomst van de krant en hoe ik tegenover vrijwilligerswerk sta. Met bonkende hoofden staan we om 14.30u weer buiten. Het is voorbij. Nu 13 dagen wachten op de uitslag. Eigenlijk was het best gezellig om dit samen te doen. Het lijkt wel een dagje uit!

 Tom 5. Hij is warm en heel gelukkig. 

Uitpakken van de kadootjes aan het eind van de middag.  

Vandaag spelen met de kado's. Bink mag ook een keertje gooien tot zijn grote plezier.  

Bij Mark en Emma is het goed gegaan. De kindjes zijn blij en vrolijk en met geen stok mee naar huis te krijgen. We eten daar de rakettaart en zijn ontzettend blij dat het allemaal zo kon.
We laden het hele spul in om thuis nog een klein verjaardagsfeestje voor Tom te vieren en de kado's uit te pakken. Van een feestje is geen sprake meer, er moet met de kado's gespeeld worden. Tom glundert en straalt, hij voelt zich verschrikkelijk jarig. Als avondeten eet hij chips en druiven en valt dan in een halve coma in zijn bed.
Vandaag is het ontzettend warm en vieren we nog dunnetjes verder. Tussendoor maken we de schooltassen klaar en checken we de schooluniformen. Alles is in orde, morgen begint het gewone leven weer. De kinderen zijn een beetje gespannen. Simon heeft een leuke tekening van zijn juf gemaakt. Isis heeft een brief geschreven als huiswerk om zichzelf voor te stellen aan haar nieuwe juf. Gelukkig is ze vandaag weer opgeknapt en kan ze morgen naar school. Tom heeft nog niets hoeven doen, hij heeft vandaag voor het eerst zijn schooltas een blik waardig gekeurd.
Na kinderchampagne en het verjaardagsmaal ligt iedereen er vroeg in. Een test gedaan (en hopelijk gehaald), een verjaardag gevierd en met nieuwe spullen gespeeld op de laatste dag van de zomervakantie. Het was een fijn weekend.
Morgen beginnen er weer nieuwe avonturen.