groot worden

Isis zit nu in middle school, zo wordt dat genoemd als je in year 3 zit.
Dat betekent dat je niet meer klein bent. Ze krijgt iedere twee weken huiswerk mee voor de komende twee weken. Ze moet zelf plannen hoe en wanneer ze het huiswerk doet, zodat ze alles op tijd af heeft. In de klas hangen leerplannen en opdrachten. De kinderen moeten zelf zorgen dat alles uitgevoerd wordt, doelen gehaald worden en presentaties of werkstukken op tijd af zijn. Het is hard werken op school als je in middle school zit.

Vandaag komt Isis heel verdrietig thuis.
Vanaf year 3 heeft iedere klas twee klassenvertegenwoordigers. Een jongen en een meisje. Deze moeten verkozen worden. Vandaag was de verkiezing. Isis heeft het er al dagen over en vertelt wat ze allemaal wil doen, hoe goed ze met iedereen kan opschieten en dat ze houdt van organiseren. Vandaag moeten de mensen die verkozen willen worden een speech houden en daarin vertellen waarom ze het zouden kunnen en wat ze willen gaan doen. Isis doet dat uit haar hoofd.
Ze heeft maar heeft maar 1 wens en dat is gekozen worden.
Het blijkt dat een aantal andere kinderen een speech hebben voorbereid en op een papiertje kijken tijdens hun verhaal. Het is in Isis nooit opgekomen dat je dat kan doen. Ze heeft ons ook niet verteld dat ze een verhaal ging houden.
Het zijn twee van de goed voorbereidde kinderen die vandaag gekozen worden.
Isis haar hart breekt.
Ze realiseert zich vandaag dat in year 3 zitten betekent dat je groot bent. Dat je moet voorbereiden, vooruit moet denken en dat het vanaf nu serieus is.
Ze is ontdaan en heel verdrietig. Ook mijn hart breekt, voor haar.
Plotseling is ze groot. Wij kunnen haar niet meer voor alles beschermen. Ze moet zelf dingen gaan regelen.

Na een poosje veert Isis op. Ze vertelt dat er in de tweede helft van het jaar nog een keer gekozen gaat worden, en er twee nieuwe mensen klassenvertegenwoordiger kunnen zijn. Ze realiseert zich dat er nog een kans is, en ze is vastberaden om een goede kans te maken. 
Ik bewonder haar veerkrachtigheid.
Dan vraagt ze mij of ik haar wil helpen. Ik glim van trots. Want geholpen worden is voor een grote dochter niet meer zo vanzelfsprekend. Zelfstandigheid hoort bij groot zijn. En groot is ze.
Ze wil hulp bij het voorbereiden en vooruitdenken. Ik beloof haar dat ik ontzettend goed mijn best ga doen.
Allebei onze harten zijn weer heel. We kijken vooruit. Isis weet zeker dat ze in de eerste helft van dit jaar precies gaat leren hoe zij het in de tweede helft van het jaar wil gaan aanpakken.
Onze kleine meid heeft plaatsgemaakt voor een groot zelfstandig mens. Wow.