Het meeste plezier beleef ik aan het leegmaken van mijn map met sollicitatiebrieven, advertenties, netwerkcontacten, gespreksverslagen, 30 verschillende cv's. Weg ermee. Het vervelendste is de administratieve rompslomp rond de hele kinderopvang. Het leukste is het vooruitzicht morgen aan de slag te gaan.
Als het weekend wordt doen we de normale dingen. Om 8 uur zwemmen Tom, Simon en Bink. Ik maak weer eens wat foto's, het is al zo'n tijd geleden. Daarna racen naar het voetbalveld, waar Simon moet voetballen. Ik heb kantinedienst en verkoop bbq worstjes (9u 's ochtends!), koffie, chocoladerepen en van alles en nog wat terwijl de rest van de familie langs de lijn staat.
's Middags gaan de grote jongens naar de Saints kijken, footy in het grote stadion. Ik ga met Isis even langs bij mensen die hier pasgeleden zijn komen wonen. Een bos Australische bloemen mee, en een Australisch appeltaartje. Ik weet hoe het is. Man een weekend weg voor werk, vrouw met de twee kindjes en een kleine baby thuis. Een van de kindjes ziek. Dat is niet altijd makkelijk als je net vier weken geleden bent aangekomen in een wildvreemde stad. Maar ze hebben het prima voor elkaar. Isis speelt lief met de kindjes en ik mag de baby even knuffelen. Erg leuk en gezellig.
En nu is het opruimen gedaan, Tom heeft vandaag voetballen en is met Bud en Simon naar het voetbalveld. Bink ligt even te slapen onder de boom, die is moe. En Isis krummelt op haar kamer met Mozart op de achtergrond.
Stilte voor de storm als morgen het nieuwe schema van kracht wordt......
Tom met Flossy, zijn juf.
Bink doet de "mat run".
De beste positie langs de lijn zoeken. Tom, Isis, Bink en Bud.
Simon gaat op in het spel.
