Niet zover bij ons vandaan is een aantal maanden geleden een nieuw zwembad ge-opend. Sinds het open is vragen de kinderen al of we er een keer naartoe kunnen gaan. De kinderen zwemmen heel vaak, maar meestal in een les of om te trainen. In dit zwembad kan dat ok, maar het is vooral leuk omdat er een enorme glijbaan is en een waterspeeltuin. Tenminste, dat denken de kindjes.
Vandaag is het zover. We hebben het zo druk gehad de laatste tijd dat we het gevoel hebben niet echt veel leuke dingen gedaan te hebben als gezin. Een uitstekende gelegenheid voor het uitproberen van het nieuwe zwembad dus.
We parkeren de auto buiten het ultra moderne gebouw. Het is er helemaal vol. Bud en ik kijken elkaar aan en denken er het onze van. De kinderen merken het niet, ze zijn uitgelaten. Wij denken nog hoopvol dat het allemaal sporters zijn die gebruik maken van het gigantische sportcomplex waar het zwembad onderdeel van is. Bij het binnenkomen blijkt het tegendeel. Het hele sportcomplex is verlaten op 1 ruimte na. Het zwembad. Een oorverdovend lawaai komt ons tegemoet. Het is tjokvol met mensen. We kunnen elkaar nauwelijks verstaan. Bink klimt angstig in mijn benen.
De volgende 1,5 uur zijn voor de kinderen ontzettend leuk. Bud en ik doorstaan het. Bud gaat met de kindjes om de beurt op de grote tunnelglijbaan. Het hoogtepunt van de middag. Simon en Isis stralen en hebben knalrode wangen van de spanning, het hoge chloorgehalte van het water en de warmte.
Na 1,5 uur is het goed geweest. Bink is moe en voldaan. Hij is niet meer bang. Tom is uitgeput van het onderwatertikkertje spelen.
In de inmiddels overbevolkte en smerige kleedkamers kleden we ons weer aan. Smekend kijken de kinderen ons aan of we patatjes kunnen blijven eten. Maar bij de treurige aanblik van een laatste bakje slappe frieten onder een warmhoudlamp en de vieze plastic tafeltjes, zijn ze het er helemaal mee eens dat we thuis gaan eten. Tevreden, een lollie in hun mond, een geurspoor van chloor achterlatend stapt iedereen weer in de auto. Thuis is de pan tomatensoep binnen 20 minuten tot de bodem leeggelikt. Na het eten schuiven we de bank opzij en dansen we nog wat op Cubaanse muziek. Heerlijk.
Een goed einde van het weekend. Wij zijn weer klaar voor de week.
En misschien gaan we zelfs nog wel een keertje terug naar het zwembad :-).