Er zijn een heleboel theorieën over hoe belangrijk variatie is in je dagelijkse activiteiten, in je werk, in je leven. Variatie geeft energie en maakt vrolijk.
Aan variatie geen gebrek in Melbourne. Mijn dagelijkse fietstochten bijvoorbeeld.
Gisterochtend fiets ik in heerlijk rustig weer naar mijn werk. Op een enkele possum na, en groepen mensen die aan het strand hun bootcamps aan het doen zijn, is er niets opvallend anders dan anders. Als ik bij Albert Park kom moet ik opletten, ik fiets een heel stuk over de Grand Prix baan die daar op dit moment gebouwd wordt en iedere dag ziet het er anders uit en moet ik mijn weg zoeken langs de betonnen randen en flitsende borden. Een rustige tocht, niets bijzonders.
De terugweg is niet te vergelijken. Het stormt. Ik heb enorme tegenwind. De vlokken zeeschuim vliegen om mijn oren. Ik zie nauwelijks wat door het zout op mijn bril. Uitgeteld kom ik na een uur (!) thuis aan om van fiets te ruilen zodat ik de kinderen kan gaan halen. Ik ben zout, zweterig en moe.
Vanochtend. Het giet van de regen. Grote dikke warme druppels vallen met bakken uit de lucht. Een regenpak bezit ik niet. Maar zeggen dat ik het weer te vies vind vind ik een beetje slap. Dus in het pikkedonker, met mijn waterdichte rugzak met werkkleding spring ik weer op de fiets. Omdat het zo lang droog is geweest kan het water niet weg en staan er enorme plassen overal. Ik fiets er dwars doorheen, zonder spatbord want dat kennen ze hier niet. Er komen fonteinen water uit mijn schoenen, mijn helm zit op mijn hoofd geplakt, ik ben blij dat niemand mij ziet (of herkent) als ik om 6.45u mijn fiets bij het ziekenhuis parkeer. Ik laat een plas water achter bij de klapdeur waar ik even stil moet staan om mijn medewerkerskaart te zoeken in mijn tas......
Terug in de middag. De zon schijnt weer, het is heet. Ik hijs mij in de doorweekte kleren van de ochtend en laat mij droogfohnen door de hete wind en warme zon.
Het fietsen brengt een boel variatie in mijn leven. Het is een onvoorspelbare bezigheid. Iedere dag is anders. En het geeft energie en maakt vrolijk. Echt waar. Achteraf ;-).