warm en koud

Het is zo ontzettend lekker om een warm huisje te hebben. Dat is ons al in 5 jaar niet gebeurd, niet in Australië in ieder geval. In de winter. We zijn inmiddels gewend aan het feit dat de huizen nauwelijks te verwarmen zijn in de winter. Wat er gestokt wordt vervliegt meteen weer door het gebrek aan isolatie.

Heerlijk dus om een weekend door en door warm te zijn.

Vandaag gaan we naar het sprookjesbos om het weekend af te ronden.
Een "cold rainforest" met een treetop walk. We krijgen waar voor ons geld. Het is er koud, het regent pijpenstelen en het is een bos! En wat voor een bos. Het drupt, het is intens groen, het ruikt er zalig. Er zijn bomen van honderden jaren oud, varens die in de dinosaurustijdperk al voorkwamen.

Doorweekt stappen we weer in de auto om terug naar de stad te rijden. Waar we 2,5 uur later weer aankomen. Nog steeds een beetje vochtig. Dan begint het chjagrijn. Weer thuis. Koud. Weer in het gareel. Het valt niet mee. Het grote nadeel van het eind van een heerlijk weekend.

De bloemen laten we in het huisje staan.

 Tom zwiert nog even op de flying fox voor we weer op pad gaan. 

 Het is heel nat in het bos.

 Heel veel kleine en grote bomen. 

 Wat is dat!

Varenboom van onderaf gezien. 

Kleine tuintjes op de takken van bomen.  

Schors van een eucalyptusboom.