Het loopt goed af. Onze vrienden komen ook veilig aan, met een auto vol deuken omdat ze een kangoeroe hebben aangereden in de donkere mistige bossen van de Otway Ranges.
Nu bij een vuurtje in een warm huis tegenover de oceaan. Het is pikzwart dus we zien niets, maar de golven maken zoveel lawaai dat het huisje trilt van het gebulder. De cricket ashes op televisie. Kindjes onder zeil in stapelbedden. Regenjassen klaar aan de kapstok.
We kunnen niet wachten tot het ochtend is en we op avontuur kunnen.
Port Phillip Bay. We wisten wat ons te wachten stond.
File.
Gelukkig is er een bord, we zijn op de goede weg.
