Wat later dan gepland komen we dan toch eindelijk terug in het normale leven. Zaterdag hebben Isis en ik kantine dienst. Isis telt het geld, ik deel de kleffe witte boterhammen uit waarmee de mesen een BBQ worst kunnen halen..... om 9.45u 's ochtend...... Ik ben nog niet helemaal fit, maar business first ;-).
De rest van het weekend maken we schoon, we gaan uit eten voor onze verjaardagen, en er komen kinderen spelen. Ik blijf een beetje uit de buurt met mijn draaiende vermoeide hoofd en rode neus.
En dan is het maandag en moet het echt afgelopen zijn met ziek zijn. Iedereen terug naar school, naar werk. De huisinspectie die afgelopen donderdag zou plaatsvinden is naar maandag verhuisd. We hebben niets meer gehoord, dat kan goed - of slecht nieuws zijn..... Op werk is het natuurlijk veel te druk met enorme hoeveelheden e-mails en alles is natuurlijk prioriteit.
Nu ik uit huis ben merk ik dat het koud is geworden. De bladeren zijn rood en geel, de lucht voelt fris aan en we doen voor het eerst de kachel aan. Bud komt thuis met verse boerenkool en een zak aardappels en kijkt mij smekend aan. Vooruit dan maar, vandaag boerenkool met spekjes en vers gekookte appelmoes. Geen worst, maar kleine hotdogs voldoen prima. Twee van de kinderen haten het, de andere twee vinden het heerlijk en Bud moeten we door het huis rollen.
Morgen hebben de kinderen school cross country kwalificatie wedstrijden, Simon moet 2km rennen, Isis 3.5km. De 8 besten in iedere leeftijdscategorie mogen meedoen aan een scholen toernooi in Melbourne, degenen die daar de besten zijn ogen naar interstate wedstrijden.....
Zonder training hebben ze niet al te hoge verwachtingen, al denk Simon dat hij met zijn lengte en lichte gewicht over de streep geblazen zal worden ;-).
Al met al, we zijn terug naar normaal en zitten er weer middenin!