En zo vliegen de dagen om. We bezoeken het Kapucijnen klooster in Tilburg waar de oom van Bud woont. We hebben en Isis en Bink meegenomen en het is een droom avontuur. De kerk gaat open en de kinderen mogen de bellen rinkelen en het kerkorgel bespelen. Bud en ik mogen biechten in een van de oude biechtstoelen. Oom Jan doet de deuren dicht, met een knipoog ;-). Als de tante van Bud, die in een ander klooster woont ook onverwacht even langskomt is het bezoek compleet.
We blijven zo lang mogelijk, maar dan roept het normale leven ons weer tot de orde en gaan we verder. Over de snelweg. We vinden het heel druk. En kijken onze ogen uit op de vijfbaans snelweg tussen Utrecht en Amsterdam. Dat zijn wij niet meer gewend. Zoveel auto's, zoveel banen, zoveel drukte.
Veilig komen we in Weesp. Ik doe boodschappen bij de Albert Heijn. Duvels, kriekenbier en Croky Bolognaise chips voor Bud :-). Essentieel. Dan springen we in de auto op weg naar de manege om met Inne en de kinderen te gaan paardrijden. Okke, het paard van Inne is prachtig en begroet ons met luid gebries en veel warme adem op onze handen. We zijn goedgekeurd. We rijden langs sloten, door het bos en naar een strandje. Nederland op zijn best. Er is ruimte en natuur in dit zo dichtbevolkte gebied.
We vergeten de tijd...totdat de mannen bellen dat thuis het eten klaarstaat. Als iedereen koud, moe en voldaan een half uur later aan tafel zit voel ik mij blij en thuis. Zo fijn.
Donderdag belt de school. Dat de juf van Sib ziek is en dat er geen vervanging geregeld kan worden. Of Sib een dagje thuis mag blijven. Ik ben blij en trots dat wij er zijn, nu kunnen wij hem meenemen naar Luxemburg. We doen nog een paar boodschappen (de hoognodige slingers en drop) en rijden in in een keer naar huis. Weer door de drukte en langs eindeloze stromen vrachtwagens. Maar geen file, we hebben geluk!
Thuis trek ik mijn oude kloffie aan en ga wandelen in het bos dat k ken als mijn broekzak. Dacht ik. Want inmiddels is er gekapt. Paden die vroeger breed en begaanbaar waren zijn overwoekerd. Paden die nauwelijks zichtbaar waren, zijn groot en breed geworden. Het is een heerlijke wandeling, samen met Pitu de hond die mij feilloos door het bos leidt. Dat Pitu meegaat is een klein wonder aangezien hij alleen met Karin, mijn moeder, wil wandelen. Ik vermoed dat hij denkt dat ik een soort Karin ben......Als we 1.5 uur later weer thuis zijn heeft Rene noedelsoep klaarstaan. Check.... weer een vinkje op de lijst met wensen. Het is uiteraard zalige soep.
Als het alweer vrijdag is begin het te kriebelen. De wensenlijst is nog zo lang. Bud moet wat nieuwe kleren hebben. We hebben nog maar een week om alle wensen te kunnen vervullen. Check. De nieuwe broeken zijn binnen. Een pak ook. En 's avonds gaan we samen uit. Check. Het eten is heerlijk en we worden bediend als koningen. We krijgen zelfs een hand bij het weggaan. Een klein feestje.
Daartussen zie ik mijn zussen en maak een filmpje van de tweeling in de buik van Wendy. De kinderen maken paasversieringen. En ik ga wandelen met mijn moeder. We concluderen dat we heel veel op elkaar lijken. En ook op haar moeder. De energie, de wil, de eigenwijsheid. We halen herinneringen op. En benoemen dat onze karakters soms botsen door de gelijkheid van ons twee. Gelukkig begrijpen we elkaar daardoor ook heel goed. En voor Pitu is het helemaal het einde, hij denkt met twee Karins te wandelen.
Ik probeer te denken aan alle dingen die we wel doen, en niet aan de dingen die we niet kunnen doen. Tijd is net ged, je kan het maar een keer investeren en dan is het op. Ik kan tijdsgebrek niet oplossen door minder te slapen. Dus vandaag vroeg naar bed, voor het eerst. Eens kijken of e ook een beetje uit kunnen rusten in de vakantie. Ik weet dat het gaat lukken.
We zijn blij en gelukkig :-).
Orgel spelen in de kerk
A27 richting Utrecht, auto's auto's, auto's
Wandelen in omgeving Weesp, mooi!
Paardrijden met Inne en Okke.
Blijheid werkt aanstekelijk.
Bink en Hedde bij het water terwijl Inne het paard temt op de onzichtbare achtergrond.
Inne, laat eens zijn wat je met Okke kan? Zo mooi!
Bink mag ook een beurtje op het paard.
Donderdagochtend in Weesp. Straatbeeld.
En 's middags weer thuis in Luxemburg, groen!
Wandelen in de kou met de hond, Pitu.
Vrijdag, eieren schilderen.
Bud en ik. We gaan uit.
