Het Barbieseizoen is hier echt begonnen. Dus dit weekend hebben wij er ook eindelijk 1 aangeschaft. De laatste mijlpaal tot het volledig settelen in het Australische leven? Bud en Simon zijn naar de BBQ Galore geweest om een prachtige Weber te halen, formaat GROOT. Onder het motto wie geen tuin heeft hoeft ook geen gasBBQ/ buitenkeuken aan te schaffen(de minimale standaard hier) denken wij dat we ook met deze arbeidsintensievere BBQ er echt bij kunnen horen. We hebben meteen de eerste gasten uitgenodigd, onze Engelse overburen. Uiteraard nog geen Ozzies, we moeten eerst het BBQ vak echt leren voor dat we dat aandurven ;-).
14.00u, Simon en Bud komen binnen met een enorm pakket. De barbie, compleet met toolbox in koffer en buitenhoes. Bud is echter helemaal niet tevreden. Het probleem zit hem in de aansteekprodukten. Hij is gewend om de BBQ met aanmaakvloeistof + aanmaakblokjes in de fik te zetten. Dan gaan de briquetten vanzelf wel branden. Hier is echter alleen aan de aanmaakblokjes te komen, maar niet aan de vloeistof. Sterker nog, bij de BBQ galore waar je verwacht dat ze dit soort dingen wel weten, hadden ze er nog nooit van gehoord.
Dus uiteindelijk naar de lokale hardware store en gekozen voor een vloeistof die het meest in aanmerking leek te komen. Lampenolie met citronella......
17.00u. De worstjes en steaks liggen klaar, we hebben zelfs gemarineerde kipsate kunnen krijgen bij de slager. Brood, maiskolven en salade in bakken. Australische bubbels koud om de nieuwe aanwinst te vieren. Nu nog alleen even aansteken. De spanning stijgt. Het bezoek wordt om 17.30u verwacht. Lekker op tijd zodat de kindjes ook nog een beetje fris zijn. 17.15u Rookalarm, een hoop gemopper. De lampenolie wil niet branden, wel roken. Meer gebruiken dus. 17.20u Vuuralarm. De lampenolie brandt nu geweldig, lekt door de briquetten heen naar de bak onder de BBQ. Het hele ding staat in een enorme vlammenzee. En dat op ons terras op de bovenste verdieping, aan de drukke straat.....De kinderen staan zenuwachtig binnen en houden elkaars handen stevig vast. "Gaat het nog steeds goed pap" vraagt Isis ongerust...... 17.30u, het zweet op onze rug, nummer van de brandweer inmiddels opgezocht, net voor het bezoek komt, is eindelijk de olie opgebrand. De BBQ staat nog steeds, de handvaten zijn niet gesmolten, de briquetten gloeien geweldig. Pfff......
De rest van de avond brengen we zomers door op het warme terras met uitzicht op de lampjes van de skyline in de verte en de knipperende boeien op zee.
En de BBQ doet het geweldig. We sluiten hem af met gesmolten marshmellows.
De bubbelwijn van gisteravond was zo goed bevallen dat we vandaag besloten naar de Yarra vallei te rijden waar veel grote wijnboeren zitten, onder andere de Chandon Winery waar we een doosje wilden halen. Ook is daar in de buurt de Healsville sanctuary (dierentuin voor Australische dieren). Een dagje uit dus. We begonnen bij de dierentuin, ca 1.5uur rijden bij ons vandaan. De dierentuin en erg goed verzorgd met een uitgebreid scala aan inheemse dieren. Het is een belangrijke Sanctuary vanwege de beschermingsprogramma's voor dieren die met uitsterven wordt bedreigd . Daarnaast was er een groot dierenziekenhuis. De dieren zelf vonden we natuurlijk indrukwekkend. Maar een dier in gevangenschap terwijl de duizende kilometers ongerepte natuur zich buiten de hekken bevindt heeft ook wel iets treurigs. Wat het bezoek extra interessant maakte waren de ontstaansverhalen bij een groot aantal dieren. Een voorbeeld hieronder van het ontstaan van de Brolga.
De Brolga
Op de terugweg bij de Chandon Winery gestopt. Schitterend landgoed. Een tuin met bloeiende rozen, grote witte tenten, lange gedekte tafels met stoelen en tientallen flessen wijn om te proeven. Mensen in schitterende kleding wandelend in de tuin. Een plaatje uit een romantische film.
Wij hadden er natuurlijk al een dag opzitten. Tom sliep in de auto, Bud bleef dus even zitten. Isis ook. We kwamen tenslotte alleen maar voor een doosje brut. Samen met Simon (paarsblauwe mond van het waterijsje in de dierentuin) snel en anoniem naar de kelder gelopen. Helaas, net toen we tot een aanschaf over wilden gaan bleek de kelder gesloten te zijn. We hadden even gemist dat we na sluitingstijd binnen waren gelopen. En regels zijn nu eenmaal regels.....helemaal als je niet op hoge hakken bent en ook nog met je zoon van 3 komt.
Volgende keer gaan we niet eerst zwemmen en naar de dierentuin, maar strak in het pak en komen we op tijd. Die doos met flesjes komt er nog wel. We hopen tenslotte nog heel veel feestelijke momenten te kunnen vieren met een knallende kurk.
Uitzicht vanaf Chandon Winery
