Ondertussen breken wij ons hoofd over een wetenschappenlijk experiment dat we met de klas van Isis moeten gaan doen. De vraag was of er ouders zijn met een wetenschappelijke achtergrond. Natuurlijk heb ik bij juf aangegeven dat Bud en ik beide een dergelijke achtergrond hebben. Dat betekent meteen dat we aan het werk gezet gaan worden. Vandaag vraagt juf welk experiment we gaan doen en wanneer. O jee! Wat kan je kinderen nu laten zien over de ontwikkeling van nieuwe medicijnen en het onderzoek dat daar mee samengaat? We peinzen ons suf. Hoe kunnen we klinisch onderzoek uitleggen? Kunnen we de kleine mensen iets laten doen? Het vraagstuk levert meer stress in dit huis dan de hele verhuizing........wordt vervolgd......
Verder is het hier een komen en gaan van kinderen. Vandaag was het topdrukte. Er is een heel haal- en brengschema waarbij onze kinderen naar school en kleuterschool worden gebracht, en waarbij ik weer ophaal. Er vindt in de middag een grote kinderruil plaats bij ons thuis, waarbij niemand zin heeft om naar huis te gaat bij het zien van al het speelgoed. Juist nu net alles was opgeruimd..... Op maandagmiddag komt hier een keer in de twee weken een vriendje van Simon spelen, de andere week gaat Simon daar naartoe. Vandaag is het onze beurt. Bovendien werk ik in de ochtend vanuit huis. Degene waarvoor ik werk komt langs met haar laptop onder de arm en twee kinderen in kielzog. Al met al een dolle boel. En dan te bedenken dat ik nog werk moet afmaken voor morgen en dat het morgenavond boekenclub is waarvoor ik het boek heb uitgekozen. Helaas ben ik pas op bladzijde 30 van de heel veel bladzijden.
De zwangerschapshormonen maken mij gelukkig wat makkelijker. Als het niet afkomt wat op de lijst staat is het vervelend, maar niet het einde van de wereld. Dus nu nog snel even met de benen omhoog.
