zondag 23 januari 2011

bijzonder

Vandaag hadden we het erover hoe bijzonder het is dat als je elkaar weer ziet je gewoon weer verder gaat waar je bent gebleven. Het begrip tijd krijgt een andere betekenis. Er lijkt geen tijd tussen de laatste keer hebben gezeten dat we Cees en Mientje zagen, en nu. Er zijn wel dingen veranderd, maar binnen 10 tellen is dat weer gewoon. Het is een geruststellende gedachte.
We hebben een heerlijk weekend. Cees en Mientje passen een middagje op de kindjes. Voor het eerst in alle tijd dat we hier wonen ben ik met Bud samen even naar de winkels geweest, zodat hij een vervanging kon kopen voor het t-shirt dat hij aanheeft op een foto waar ook een pasgeboren Isis op staat. Een paar andere shirts die nog stammen uit die tijd moeten ook hoognodig vervangen worden. In de winkelstraat die ik 2 maanden geleden met Inne heb verkend gaan we los. Het voelt kaal om ergens te lopen zonder onze sleep van 4 kinderen, maar het is ook wel eens heerlijk. We denken aan witbier en citroen op een zonnig terras. Op de vraag van de verkopers in de winkel "what else are you up to today" durven we in deze hippe en jonge winkelstraat nauwelijks antwoord te geven: "After we have finished our one hour shopping without children we will go home to cook, make a bottle, eat, read stories, do the dishes and go to bed very very tired at 22h...". Hm. Dat antwoord geven we maar niet. Dus we zeggen: "Oh, some more shopping and then we will relax in our garden with our lovely 4 children and their grandparents" Dat klinkt al veel beter. En is ook dichterbij de waarheid, want dat is precies wat we doen.
Thuis maken we de barbie aan, de mannen zitten aan het bier en chips, we eten in de tuin waar Cees voorleest aan de kinderen die op de 30 kussens liggen die ze hebben uitgespreid op het gras. We hoeven niet af te wassen. Cees en Mientje zijn ons voor :-). Wel ploffen we om 22u in bed. We zijn echt moe. En heel tevreden, zelfs zonder witbier met citroen.

Vandaag was het prachtig weer. Terwijl de familie naar de favoriete speeltuin verdwijnt ga ik met Bink op internet op zoek naar een nieuwe camera. Want vandaag ga ik mijn en Bud's vervroegde verjaardagskado kopen, een nieuw fototoestel! De blaren staan op mijn vingers van het zoeken op internet naar de camera die ik minimaal de komende 5 jaar overal mee naar toe wil sjouwen. Het is gelukt. Net voor sluitingstijd, om 16.45h sta ik buiten met een gloednieuwe extensie van mijn oog. Ik ben weer in evenwicht. Gek dat het gemis van een camera je zo uit balans kan brengen. Vanavond ga ik uitvinden hoe alles precies werkt en morgen gaat het luik naar deze kant van de wereld weer open. Dan komen er weer foto's. Ik ben benieuwd of jullie verschil zien. Tot dan!